دانلود مقالات ISI درباره گرافن + ترجمه فارسی

گرافن صفحه ای دو بعدی ( 2D) از اتم های کربن در یک پیکربندی شش ضلعی به شکل لانه زنبوری است. اتم های کربن در گرافن با هیبرید SP2 به هم متصل پیوند خورده اند. گرافن بعنوان عضو خانواده مواد کربنی گرافیتی چندبعدی محسوب می شود. این خانواده شامل فولرن به عنوان نانوماده با ابعاد صفر (0D)، نانولوله های کربنی به عنوان نانوماده تک بعدی (1D) و گرافیت به عنوان یک ماده سه بعدی (3D) می باشد. اصطلاح گرافن که شامل ترکیبی از گرافیت و یک پسوند (ان) که به هیدروکربن های آروماتیک چند حلقه‌ای (Polycyclic) اشاره دارد برای نخستین بار در سال 1986 معرفی شد. غیر از گرافن تک لایه و دولایه، لایه‌های گرافنی از 3 تا 10 لایه را به نام گرافن کم لایه (Few Layer Graphene) و بین 10 تا 30 لایه را به نام گرافن چندلایه، گرافن ضخیم (Thick Graphene) و یا نانوبلورهای نازک گرافیتی، می‌نامند. ورقه های گرافن از قرار گرفتن کنار هم اتم ‏های کربن تشکیل می‏شوند. در یک ورقه گرافن، هر اتم کربن با 3 اتم کربن دیگر پیوند می خورد. این سه پیوند در یک صفحه قرار دارند و زاویه های بین آن‏ها با یکدیگر مساوی و برابر با °120 است. در این حالت، اتم‏ های کربن در وضعیتی قرار می‏گیرند که شبکه‏‌ای از شش ضلعی‏های منتظم را در حالت ایده آل ایجاد می‏ کنند. طول پیوند کربن با کربن در گرافن در حدود 0.142 نانومتر است.