دانلود مقالات ISI درباره نوروپپتیدها + ترجمه فارسی

نوروپپتیدها (Neuropeptide) پروتئینهای کوچکی هستند که توسط نورونها برای ارتباط با یکدیگر بکار می‌روند. نوروپپتیدها بر گیرنده‌های سطح نورونها عمل می‌کنند. برخی از نوروپپتیدهای معروف عبارتند از: برادی کینین، گاسترین، انسولین، کلسیتونین و وازوپرسین. نوروپپتیدها متنوع ترین خانواده مولکول های پیام رسان در دستگاه عصبی مرکزی هستند. بسیاری از نوروپپتیدها و گیرنده های آنها به طور گسترده ای در دستگاه عصبی مرکزی توزیع شده اند. در مغز بیش از ۱۰۰ نوروپپتید فعال شناسایی شده که از لحاظ زیستی منحصر به فرد هستند. اثرات بسیاری از پپتیدها به واسطه چندین زیر نوع گیرنده موجود بر نواحی مختلف مغز اعمال می شود. در واقع کشف پپتیدهای جدید و زیر نوع های گیرنده، درک ما را در مورد نقش این پپتیدها در زمینه کارکرد بهنجار یا نابهنجار دستگاه عصبی مرکزی گسترش داده است. رویکرد دارویی، مولکولی و ژنتیک امروزه پیشگام درک ما در مورد نقش سیستم های نوروپپتید در اختلالات روان پزشکی هستند. نوروپپتیدها در تنظیم انواعی از فرایندهای فیزیولوژیک و رفتاری از جمله تنظیم دما، مصرف آب و غذا، فعالیت جنسی، خواب، فعالیت لوکوموتور، یادگیری حافظه، پاسخ به استرس و درد، هیجان و شناخت اجتماعی دخیل دانسته شده اند. این سیستم ها ممکن است در علائم و رفتارهای بیماری های عمده روان پزشکی مانند روان پریشی ها، اختلالات خلقی، زوال ذهن و اختلالات طیف درخودماندگی نقش داشته باشند. نوروپپتیدها ممکن است به عنوان ناقل عصبی(عصب-رسانه)، تنظیم کننده عصبی یا هورمون عصبی عمل کنند. ناقلین عصبی معمولا از پایانه های آکسونی به درون سیناپس ترشح می شوند. آزاد سازی نوروپپتید محدود به سیناپس یا پایانه های آکسونی نیست بلکه ممکن است در تمام طول آکسون یا حتی از دندریت ها هم صورت گیرد. توزیع و تنظیم پپتیدهایی که ترشح هیپوفیزی را تنظیم می کنند در هیپوتالاموس جمع می شوند. هورمون آزاد کننده تیروپین (TRH) ترشح هورمون های تیروئید را تمظیم می کند و هورمون های تیروئید پسخوراند منفی روی بیان ژن TRH اعمال می کنند؛ اما استطاله های نورون هایی که نوروپپتید را بیان می کنند در بسیاری از نواحی دیگر مغز از جمله ساختمان های لیمبیک، مغز میانی، مغز پسین و طناب نخاعی یافت می شود.