دانلود مقالات ISI درباره دیالیز صفاقی + ترجمه فارسی

دیالیز صفاقی(به انگلیسی: Peritoneal dialysis) یکی از روش های درمان در نارسائی کلیه است تکنیک ساده و بسیار مؤثری است همچنین به عنوان اولین انتخاب دیالیز در منزل به شمار می رود. اهداف دیالیز صفاقی، کمک به دفع مواد سمی و مواد زائد متابولیک و کمک به برگشت تعادل طبیعی مایعات و الکترولیت‌های بدن است. در مبتلایان به نارسائی کلیه که قادر به تحمل همودیالیز یا پیوند کلیه نیستند، در بیمارانی که نسبت به تغییرات سریع مایعات الکترولیت‌ها حساس هستند یا بیمارانی که مبتلا به دیابت یا بیماری قلبی - عروقی هستند و دسترسی عروقی در آنها مشکل است، بیمارانی که به هر علتی نمی‌توان در آنان از هپارین سیستمیک استفاده کرد، دیالیز صفاقی بسیار مؤثرتر است. در دیالیز صفاقی(PD) از صفاق پرده ای طبیعی که حفره ی شکم را میپوشاند ؛استفاده میشود. پرده؛سوراخهای کوچکی دارد و به عنوان صافی عمل میکند. مواد زائد و مایعات میتوانند از بدن دفع شوند. *مایع دیالیز از خلال لوله ی پلاستیکی نرم و کوچک به نام کاتتر دیالیز صفاقی؛به حفره ی صفاق جریان می یابد. *کاتتر با یک جراحی کوچک داخل شکم گذاشته میشود؛حدود15سانتی متر از این لوله خارج از شکم و زیر لباستان باقی میماند و وسیله ای برای اتصال کیسه های مایع دیالیز فراهم می آورد. *در دیالیز صفاقی؛فرایند دیالیز داخل شکم بیمار با استفاده از غشا طبیعی ؛صفاق؛بعنوان غشا دیالیز انجام میگیرد و مویرگهای صفاق دارای تعداد زیادی منافذ کوچک است ؛این منافذ به صفاق اجازه میدهد تا به عنوان غشای دیالیز مورد استفاده قرار گیرد. خون از خلال عروق خونی به صفاق جریان یافته و از کنار منافذ عبور میکند ؛بنابراین آب ومواد سمی به آسانی میتواند از خلال منافذ عبور نماید. به هنگام دیالیز،حفره ی صفاق به عنوان مخزن مایع دیالیز مورد استفاده قرار میگیرد. تعویض دیالیز شامل 3مرحله است: 1. حفره ی صفاق معمولا با 2لیتر مایع دیالیز پر شده است. 2. مایع دیالیز داخل حفره ی صفاق باقی مانده تا دیالیز انجام گیرد. 3. مایع «استفاده شده» حاوی آب و مواد سمی است که از کلیه ها معمولا به صورت ادرار دفع میگردد. یک پرستار دیالیز صفاقی به شما آموزش خواهد داد تا دیالیز صفاقی را انجام دهید ؛بنابراین شما میتوانید آن را د منزل انجام دهید. برای اکثر افراد آسان است و در مدت چند روز میتوانند نحوه ی انجام آنرا بیاموزند. اگر شما نگرانی یا مشکلی دارید ؛پزشک و پرستار بیش از یک تلفن از شما فاصله ندارند. شما احتمالا نیاز خواهید داشت تا ماهانه به بخش دیالیز صفاقی مراجعه نمایید. دو روش عمده در دیالیز صفاقی وجود دارد: ۱. دیالیز صفاقی سرپائی مداوم (Continuous ambulatory peritoneal dialysis - CAPD) ۲. دیالیز صفاقی خودکار (Automated peritoneal dialysis - APD) ۱. دیالیز صفاقی سرپائی مداوم: در طول روز انجام می‌شود و دستی است. به‌وسیلهٔ خود بیمار یا یکی از افراد خانواده که آموزش دیده انجام می‌شود. مایع دیالیز از کیسه‌های پلاستیکی به کمک جاذبهٔ زمین به‌وسیلهٔ کاتتر به داخل حفرهٔ صفاق وارد می‌شود. ۵-۳ ساعت در حفرهٔ صفاق باقی می‌ماند و سپس پیچ کاتتر باز شده و کیسهٔ خالی آویزان می‌شود و مایع از حفرهٔ صفاق تخلیه می‌شود و مایع دیالیز جدید وارد می‌شود. معمولاً ۵-۴ تعویض در طول روز مثلاً هنگام صبحانه، ناهار، شام و آخرین‌بار هنگام خواب انجام می‌شود. هر تعویض ۳۰-۲۰ دقیقه طول می‌کشد. CAPD برای افرادی که تعادل صفاقی پائین تا متوسط دارند مناسب است چون زمان بیشتری مایع در حفرهٔ صفاقی باقی می‌ماند و فرصت بیشتری برای تبادل دارند. ۲. دیالیز صفاقی خودکار: این روش هم به جهت پزشکی و هم نحوهٔ زندگی برتری‌های برای بیماران دارد. در این روش یک ماشین به‌طور اتوماتیک حجم، مدت‌ زمان باقی ماندن مایع در حفرهٔ صفاق و طول درمان را تنظیم می‌کند. اغلب در خانه هنگام خواب انجام می‌شود ولی ممکن است در بیمارستان و مرکز دیالیز نیز انجام گیرد. مدت زمان و دفعات دیالیز را به راحتی در این روش می‌توان افزایش داد، بدون اینکه در زندگی بیمار اختلالی ایجاد کند. حجم مایع دیالیز بیشتری در حفرهٔ صفاق می‌توان وارد کرد. چون بیمار در حال دراز کشیده به پشت است، فشار شکمی کاهش می‌یابد. کاهش فشار شکمی در این روش می‌تواند باعث افزایش اشتهاء این بیماران شود. همچنین دراین روش احتمال نشت مایع از محل کاتتر (Exit site)، ایجاد فتق و درد پشت نیز کاهش می‌یابد. این روش در افرادی که تعادل صفاقی بالا دارند (High Transporter) و به سرعت تبادلات مواد از پردهٔ صفاق آنان صورت می‌گیرد، مناسب است.