دانلود مقالات ISI درباره اسکیزوفرنی یا شیزوفرنی + ترجمه فارسی

اسکیزوفرنی یا شیزوفرنی (Schizophrenia) نوعی بیماری روانی است که باعث تغییر در ادراک، افکار و رفتار بیمار می شود. اسکیزوفرنی یک بیماری پیچیده است که به راحتی نمی توان آن را توضیح داد اما می توان آن را در دو نوع مختلف اسکیزوفرنی حاد و اسکیزوفرنی مزمن طبقه بندی کرد. اسکیزوفرنی یک اختلال روانی است که مشخصه آن از کار افتادگی فرایندهای فکری و پاسخگویی عاطفی ضعیف می باشد. این بیماری معمولاً خود را به صورت توهم شنیداری، توهم های جنون آمیز یا عجیب و غریب، یا تکلم و تفکر آشفته نشان می دهد، و با اختلال در عملکرد اجتماعی یا شغلی قابل توجهی همراه است. افرادی که دچار این بیماری هستند ممکن است مدت زمان زیادی را بدون آنکه کار خاصی بکنند سپری کنند و یا این مدت زمان را صرف کار های بیهوده و تکراری بکنند. گاهی اوقات ممکن است تا حد زیادی از خودشان غافل شوند. این بیماری در بین همهٔ بیماری‌های عمدهٔ روان‌شناختی از همه وخیم‌تر می‌باشد و معمولاً خود را به صورت توهم شنیداری، توهم‌های جنون آمیز یا عجیب و غریب، یا تکلم و تفکر آشفته نشان می‌دهد، و با اختلال در عملکرد اجتماعی یا شغلی قابل توجهی همراه است. کارشناسان معتقدند، امکان ابتلاء به بیماری اسکیزوفرنی تقریباً در تمامی طول عمر انسان وجود دارد، ولی شایع ترین سن ابتلاء15 تا 30 سالگی است. اسکیزوفرنی، مردان را اندکی بیشتر از زنان مبتلا می‌کند. افرادی که دچار اسکیزوفرنی هستند، ممکن است گاهی از ایده‌های عجیب یا غیرعادی صحبت کنند که این ادامه‌ی گفتگو را با آنها دشوار می‌سازد. آنها ممکن است ساعت‌ها بدون حرکت یا صحبت بنشینند. گاهی‌ اوقات این افراد کاملا خوب به نظر می‌رسند، تا این که شروع به صحبت کردن درباره‌ی افکارشان می‌کنند. اسکیزوفرنی بر جامعه و خانواده‌ها هم اثر می‌گذارد. بسیاری از اسکیزوفرن‌ها، در پیدا کردن شغل و‌ مراقبت از خودشان مشکل دارند، بنابراین ممکن است به کمک دیگران متکی باشند. نگرش‌ها و باورهای منفی درباره‌ی اسکیزوفرنی شایع هستند و گاهی باعث می‌شوند این افراد تمایلی به صحبت کردن درباره‌ی این اختلال و درمان آن، پیدا نکنند. افراد مبتلا به شیزوفرنی ممکن است همواره نشانه‌های این اختلال را در طول زندگی‌شان داشته باشند، اما درمان به بهبود بسیاری از آنها کمک کرده است و آنها توانسته‌اند اهداف زندگی‌شان را دنبال کنند. محققان در حال توسعه‌ی روش‌های مؤثرتر درمان و استفاده از ابزار جدید تحقیقاتی برای درک دلایل اسکیزوفرنی هستند. تشخیص اسکیزوفرنی در نوجوانان می‌تواند مشکل باشد. دلیلش این است که نخستین نشانه‌ها می‌توانند شامل تغییراتی در روابط دوستانه این افراد، افت نمرات درسی، مشکلات خواب و زودرنجی شوند، رفتارهایی که میان نوجوانان شایع است. ترکیبی از عوامل وجود دارند که می‌توانند اسکیزوفرنی را در بیش از ۸۰ درصد جوانانی که در معرض خطر ابتلا به این بیماری هستند، پیش‌بینی کنند. این عوامل، انزوای فرد و کناره‌گیری از دیگران، زیاد شدن افکار و تردیدهای غیرعادی و سابقه‌ی خانوادگی روان‌پریشی را شامل می‌شوند. این مرحله‌ی قبل از روان‌پریشیِ اختلال را دوره‌ی مقدماتی می‌نامند.