دانلود مقالات ISI درباره برنامه ریزی فضایی + ترجمه فارسی

برنامه ریزی فضائی Spatial Planning فرایندی است برای اثر گذاری بر توزیع فعالیت ها در فضای آتی توسط بخش های دولتی و عمومی،در واقع عبارتست از مورد توجه قرار دادن انجه می توان و باید در جائی برای منافع همگانی انجام داد. برنامه ریزی فضایی یک چارچوب مدیریت مبتنی بر منطقه است که تاکیدش براهداف مدیریت چند جانبه است. آن یک ابزار منفرد نیست بلکه رویکرد یا چارچوبی است که مفهومی برای بهبود تصمیم گیری فراهم می نماید که مرتبط با کاربرد فضا و منابع است. برنامه ریزی فضایی به عنوان شکل جدید از فرآیند عمومی دیده می شود که فعالیت های بشری را جمع آوری، تجزیه و تحلیل و شناسایی نموده و در جهت برنامه ریزی اهداف اینده به منظور کسب اهداف اکولوژیکی، اقتصاد و اجتماعی هدایت می کند. از ویژگی های اصلی برنامه های موفقیت آمیز برنامه ریزی فضایی شامل توجه به مقیاس های چندگانه، دیدگاه بلند مدت است و اعلام می دارد که بشریت یک بخش واحد از اکوسیستم ها می باشدو اینکه یک دیدگاه مدیریت تطبیقی وجود دارد و نگران پایداری کالاها و خدمات اکوسیستم می باشد. می‌توان برنامه ریزی فضایی و اجرا کردن آنرا به دلایل زیر ضروری دانست: 1- جهت بهره‌برداری مناسب از امکانات و قابلیت‌های مناطق. 2- جهت ایجاد تعادل فضایی در پهنه سرزمین. 3- جهت تلفیق ویژگیهای فرهنگی مناطق در فرایند ملی ـ منطقه‌ای. 4- جهت ایجاد هماهنگی بین بخشهای مختلف اقتصادی. 5- جهت لحاظ مناسبات جهانی و منطقه‌ای در برنامه‌ریزی. 6- جهت تخصصی کردن و دادن نقش‌های محوری به مناطق. آر. پی. میسرا در یک تعریف برنامه‌ریزی فضایی را عبارت از "استنتاج یک استراتژی فضایی سلسله مراتب عملکردی به منظور مکان‌دهی به چیزها و مردم به نحوی که بتوان آنها را برای دسترسی یافتن به اهدافی خاص مورد استفاده قرار داده و یا به عبارت خیلی کارا از آنها استفاده کرد" می‌داند.