دانلود مقالات ISI درباره طیف سنجی جرمی پشت سر هم یا متوالی + ترجمه فارسی

تاریخچه روش اسپکترومتری جرمی به سال 1898 به آزمایشات wien برمی‌گردد. او نشان داد اشعه‌های کانالی می‌توانند توسط عبور از بین میدان‌های مغناطیسی و الکتریکی موازی منحرف شوند. با این وجود ابداع این روش توسط J. J. Thomsone صورت گرفت. تامسون آنالیز اشعه‌های کاتدی را مطالعه کرد. در دهه1960 طیف‌سنج‌های جرمی پشت سرهم[1] ابداع شدند که ارزش بالایی در زمینه بررسی ساختار و شناخت دقیق و صحیح مواد نقش مهمی داشتند. در دهه 1980 با ایجاد روش‌های یونیزه کننده ملایم‌تر طیف کاربرد اسپکترومتری جرمی افزایش چشمگیری یافت. ابداع روش‌های اخیر باعث شد کاربرد اسپکترومتری جرمی در زمینه بیولوژی و علوم گسترش یابد و در سال 2002 John fehnو koichi Tanaka به دلیل نشان دادن اینکه پروتئین‌ها با وزن مولکولی بالا را نیز می‌توان با استفاده از روش یونیزاسیون دفع لیزر یونیزه کرد، جایزه نوبل دریافت کردند. برای بدست آوردن اطلاعات ساختاری و توالی پپتیدی، از طیف سنج متوالی (MS2 و MSMS) استفاده می‌کنند. در طیف‌سنج جرمی متوالی بطور معمول از دو آنالیزور جرمی که با یک محفظه برخورد (Cillision Cell) از هم جدا شده‌اند و یا یک آنالیزور جرمی Ion trap استفاده می‌شود. در حالتی که از دو آنالیزور استفاده می‌شود در فاصله بین دو آنالیزور جرمی یک محفظه برخورد قرار می‌گیرد که در آن با بکارگیری یک گاز خنثی مانند هلیوم و یا آرگون طی فرایند Collision Induced Dissociation (CID) یون انتخابی را قطعه قطعه می‌کنند. قطعه قطعه شدن در اثر برخورد مولکول‌های گاز به مولکول یون رخ می‌دهد. آنالیزورهای جرمی مورد استفاده ممکن است از یک نوع یا از انواع مختلف (هیبرید) باشند. وقتی از یک نوع باشند می‌توان به آنالیزورهای triple Quadupole اشاره کرد. برای آنالیز بوسیله MS/MS(طیف سنج جرمی متوالی) سه Quadrupole را با هم به شکل Triple Quadruple ترکیب می‌کنند. در اینجا اولین و سومین Quadrupole برای Scanning (تفکیک یون‌ها براساس m/z) بکار می‌روند در حالی که Quadrupole میانی به عنوان محفظه برخورد عمل می‌کند. آنالیزور اول تنها اجازه عبور یون‌های انتخابی توسط کاربر را فراهم می‌کند. در حالی که آنالیزور سوم یون‌های حاصل از قطعه قطعه شدن یون انتخابی در محفظه برخورد را، براساس نسبت جرم به بار از هم تفکیک کرده و طیف MS/MS را بوجود می‌آورد. در محفظه برخورد یون‌ها طی فرایند CID و بمباران با گازهای خنثی نظیر هلیوم و آرگون قطعه قطعه می‌شوند