کد مقاله کد نشریه سال انتشار مقاله انگلیسی نسخه تمام متن
8941669 1645013 2018 11 صفحه PDF دانلود رایگان
عنوان انگلیسی مقاله ISI
Electroencephalographic biomarkers as predictors of methylphenidate response in attention-deficit/hyperactivity disorder
ترجمه فارسی عنوان
بیومارکرهای الکتروانسفالوگرافیک(نوار مغزی) به عنوان پیش بینی کننده های پاسخ متیل فنیدات در اختلال کم توجهی / بیش فعالی
کلمات کلیدی
فهرست مطالب مقاله
چکیده

کلمات کلیدی

1.مقدمه

2. پروسه های تجربی

2.1 طرح

2.2 شرکت کنندگان مطالعه

جدول 1 مشخصات دموگرافیک بیماران ADHD و کنترل، بهمراه پاسخ دهنده و غیر پاسخ دهندگان به درمان (در هر نمونه پروتکل).

2.3 روش

2.4. ارزیابی های قبل از درمان

2.5. تحلیل و بررسی

2.5.1 تجزیه و تحلیل EEG

2.5.2آمار

2.5.2.1 تجزیه و تحلیل تفکیک کننده

3.نتایج

ADHD 3.1 در مقابل گروه کنترل TBR

ADHD 3.2 در مقابل کنترل APF

3.3. پیش بینی درمان

شکل 1 طیف قدرت EEG برای ADHD (قرمز) و کنترل (سیاه و سفید) برای EC EEG در الکترود Fz (بالا) و Pz (پایین). توجه داشته باشید که طیف قدرت تقریبا یکسان هستند، که ای امرنشان می دهد اختلافی در حالت EEG بین ADHD و کنترل در سطح گروهی وجود ندارد. (برای تفسیر ارجاع به رنگها در این شکل، خواننده به نسخه وب این مقاله مراجعه کند.)

3.3.1 پاسخ دهندگان در مقایسع با افراد غیر پاسخ دهنده TBR

3.3.2 پاسخ دهندگان در مقابل غیرپاسخ دهندگان APF

شکل 2 بالا: APF در الکترود Fz برای گروه کنترل، ADHD پاسخ دهندگان و غیر پاسخ دهنده گان در برابر سن با خطوط روند قابل توجهی طراحی شده است. برای هر دو گروه کنترل و پاسخ دهنده، یک اثر متقارن واضح می تواند دیده شود که APF با سن افزایش می یابد. با این حال، برای افراد غیر پاسخ دهنده مناسب ترین خط افقی بود که نشان دهنده کاهش متناوب گروه غیر پاسخ دهنده بود (به این دلیل که اختلاف معنی دار میان گروه ها فقط در نوجوانان ظاهر شد). پایین: موقعیت توپوگرافی کم APF برای همه نوجوانان گروه (گروه: چپ) و نوجوانان فقط پسر (راست) (در اندازه اثر با محدوده d> -07575 به d <0.075)،که بیشتر نشان دهنده آن است اثر به طور خاص توسط نوجوانان پسر میتواند توصیف شود.

.3.3.3. تجزیه و تحلیل تفکیک کننده

4. بحث

4.1 تفاوت های EEG تشخیصی

شکل 3 طیف توان الکتریکی EC بین 0-20 هرتز برای کنترل (سمت چپ)، پاسخ ADHD پسر (متوسط) و ADHD پسرغیر پاسخ دهنده (راست) با کودکان و نوجوانان برای سهولت تجسم تغییرات رشد در EEG از دوران کودکی تا نوجوانی (کودکان درطیف رنگ تیره). توجه داشته باشید تغییرات بلوغ شناخته شده درگروه کنترل سالم و در پاسخ دهندگان MPH قابل مشاهده است، که با کاهش فعالیت تتا، و APF سریع ترهمراه بوده، که در Pz بطور واضح ترقابل مشاهده است. 

4.2 نتیجه درمان

شکل 4.منحنی ROC برای دو مدل متفاوت تجسم احتمال عضویت در گروه غیر پاسخ دهنده ADHD (قرمز) و احتمال عضویت در گروه پاسخ ADHD (آبی) در نوجوانان پسر است. چپ: منحنی ROC بر اساس APF (AUC = 0.709 / 0.291). راست: منحنی ROC بر اساس TBR (AUC = 0.504 / 0.496)،که نشان دهنده واضح ترین جدایی برای APF در Fzاست. (ROC = منحنی اپراتور گیرنده؛ APF = فرکانس آلفای پیک؛ AUC = منطقه زیر منحنی). 

شکل 5. داده های به روز شده از متاآنالیز توسط آرنس و همکاران. (2013) نشان دهنده ES (تفاوت در TBR در Cz از شرایط EO بین ADHD و کنترل گرفته شده(6-18 سال)، که در محدوده ی کوهنYبیان شده) و سال انتشار (محور X) با اندازه کره نشان دهنده اندازه نمونه است. حوزه سیاه به سمت راست، ES مطالعه فعلی را نشان می دهد، و نشان می دهد که نتایج به دست آمده با سایر مطالعات اخیر مطابقت دارد.به طور خلاصه، این مطالعه موفق به یافتن تفاوت های واضح در اندازه گیری های EEG بین ADHD و کنترل ها نشد، بیشتر  استفاده تشخیص روانپزشکی از EEG را تحت سوال قرار میدهد (آرنس و همکاران، 2016ب). با اینحال برای پیش بینی درمان، تفاوت جنسیتی و گروه سنی (کودکان و نوجوانان) مشخص شد، در حالی که APF پایین در نوجوانان پسر مبتلا بهADHD با احتمال کمتر پاسخ به MPH با اندازه های بزرگ اندازه گیری شد،که کار قبلی را قویا تکرار میکرد (آرنس و همکاران، 2008).
ترجمه چکیده
بیومارکرهای EEG نقش مهمی در پیش بینی عدم پاسخ به داروهای محرک در ADHD دارند و می توانند به عنوان بیومارکر های ترجمه گر ایفای نقش کنند. این مطالعه با هدف تکرار و گسترش بیومارکرهای قبلی EEG انجام شده است. مطالعه بین المللی پیش بینی بهترین درمان برای ADHD (iSPOT-A)، یک پرونده چندمرکزی، بین المللی، آینده نگرانه باز، حدود336 کودک و نوجوان مبتلا به ADHD (حدود11.9 سال، 245 مذکر؛ که متیل فنیدات به آنها تجویز شده) و 158 کودک سالم را ثبت نام کردند. پاسخ درمان پس از 6 هفته با استفاده از نمره بالینی ADHD-مقیاس-IV مشخص شد. نسبت تتا / بتا (TBR) و فركانس پیک آلفا (APF) در ابتداي مطالعه به عنوان پيش بيني كننده های نتيجه درمان ارزيابي شدند. اختلافی بین ADHD و گروه کنترل از نظر TBR و APF وجود نداشت. 62٪ از گروه ADHD به عنوان پاسخ دهنده رده بندی شدند. پاسخ دهندگان از افراد غیر پاسخ دهندگان از لحاظ سن، دوز دارو و شدت علائم ADHD متفاوت نبودند.غیر پاسخ دهندگان نوجوان مذکر APF جلویی پایینی از خود نشان دادند (Fz: R = 9.2 هرتز در مقابل NR = 8.1 هرتز؛ ES = 0.83)، در حالیکه هیچ اثری از TBR یافت نشد. APF پایین در نوجوانان مذکر با عدم پاسخ به متیل فنیدات همراه بود، که به تکرار کار قبلی انجامید. داده های ما نشان می دهد که تغییرات معمول EEG بلوغ مشاهده شده در پاسخ دهندگان ADHD و گروه کنترل در افراد غیر پاسخ دهنده به متیل فنیدات وجود ندارد و این تغییرات معمول در نوجوانی شروع می شود.
موضوعات مرتبط
علوم زیستی و بیوفناوری علم عصب شناسی روانپزشکی بیولوژیکی
چکیده انگلیسی
Clinical trials registration: www.clinicaltrials.gov; NCT00863499 (https://clinicaltrials.gov/ct2/show/NCT00863499).
ناشر
Database: Elsevier - ScienceDirect (ساینس دایرکت)
Journal: European Neuropsychopharmacology - Volume 28, Issue 8, August 2018, Pages 881-891
نویسندگان
, , , , , , , , ,