Skuteczność szczepionek przeciw rotawirusom w zapobieganiu występowania zachorowań i hospitalizacji z powodu rotawirusowego zapalenia żoÅ‚Ä dkowo-jelitowego w Nawarrze (Hiszpania)

Dwie szczepionki przeciw rotawirusom dostępne są od roku 2006. Niniejsze opracowanie ma na celu ocenę skuteczności tych szczepionek przy wykorzystaniu badania kliniczno-kontrolnego z ujemnymi wynikami testu, przeprowadzonego w Nawarrze (Hiszpania). Do badania włączono dzieci w wieku 3-59 miesięcy, które wymagały opieki medycznej w związku z dolegliwościami żo-łądkowo-jelitowymi. Pobrano od nich próbki kału między styczniem 2008 a czerwcem 2011 roku. Ok. 9% dzieci otrzymało pięciowalentną szczepionkę (Rota Teq), a kolejnych 8% otrzymało szcze-pionkę monowalentną (Rotarix). Grupę badaną stanowiło 756 dzieci, u których potwierdzono in-fekcję rotawirusową, a grupę kontrolną stanowiło 6036 dzieci, u których wyniki testów w kierunku infekcji rotawirusowej były ujemne. Hospitalizacji wymagało 35% chorych dzieci i 9% dzieci z grupy kontrolnej (p < 0,0001). Potwierdzona skuteczność pełnego szczepienia wynosiła 78% (95% CI: 68- 85%) w przypadku zapobiegania rotawirusowemu zapaleniu żołądkowo-jelitowemu, natomiast 83% (95% Cl: 65%-93%) w przypadku zapobiegania hospitalizacji z powodu rotawirusowego zapalenia żołądkowo-jelitowego. Nie wykazano żadnych różnic w przypadku obu szczepionek (p = 0,4523). Obie szczepionki były wysoce skuteczne w zapobieganiu występowania zachorowań oraz przyjęć do szpitali dzieci w związku z rotawirusowym zapaleniem żołądkowo-jelitowym.