Czynniki mikrobiologiczne w środowisku i ich wpływ na zapobieganie astmie w pierwszych latach życia

StreszczenieCoraz więcej dowodów naukowych sugeruje, że środowisko mikrobiologiczne odgrywa istotną rolę w rozwoju astmy. Na związane z tym możliwości profilaktycznego działania wskazują obserwacje dotyczące bardzo niskiej zachorowalności na astmę w populacjach narażonych na znaczną ekspozycję na czynniki mikrobiologiczne w środowisku (dzieci mieszkające na wsi i populacja Amiszów). Obecność różnorodnych czynników mikrobiologicznych w środowisku może być konieczna dla odpowiedniego ukierunkowania adaptacyjnej odpowiedzi immunologicznej oraz reakcji zapalnych uwarunkowanych innymi czynnikami środowiskowymi, oddziaływującymi na organizm drogą wziewną lub pokarmową, jak alergeny, inne cząsteczki i wirusy. Podobnie jak w przypadku środowiska mikrobiologicznego jelita (mikrobiomu), którego rola w procesie dojrzewania układu immunologicznego jest coraz lepiej znana, również mikrobiom środowiska zewnętrznego może kształtować w pierwszych latach życia odpowiedź immunologiczną skóry, powierzchni błon śluzowych dróg oddechowych, a być może także i jelita. Zróżnicowanie czynników mikrobiologicznych w środowisku zewnętrznym umożliwia znaczne, jeśli nie całkowite, zrównoważenie wielu zaburzonych szlaków prowadzących do rozwoju astmy. Powoduje to też zahamowanie działania innych czynników mikrobiologicznych przyczyniających się do rozwoju astmy, takich jak nadwrażliwość na alergeny czy reakcje alergiczne. W związku z tym niektóre mechanizmy związane z wrodzoną odpowiedzią immunologiczną wywołaną kontaktem z mikroorganizmami i ich metabolitami mogłyby wykazywać działanie zapobiegające astmie i innym alergiom, co wykazano już u osób narażonych na przebywanie w środowisku o bardzo dużej zawartości czynników mikrobiologicznych.