دنیای ترسناک کودکان: سفری به ذهن پرمخاطره ی نسل آینده
ترس، احساسی ذاتی در وجود انسان است که از دوران کودکی ریشه در ناخودآگاه ما دارد. کودکان، به دلیل عدم تجربه و درک کامل از دنیای اطراف، بیشتر در معرض ترسهای مختلف قرار میگیرند. اما کدام ترسها طبیعی هستند و چه زمانی باید نگران ترسهای فرزندمان باشیم؟
رایجترین ترسها در کودکان
- ترس از تاریکی: این ترس، یکی از شایعترین ترسها در کودکان است و معمولاً از سن 2 تا 3 سالگی شروع میشود. تاریکی، ناشناختهها و سایهها میتوانند برای کودکان ترسناک باشند.
- ترس از حیوانات: بسیاری از کودکان از حیوانات، بهویژه حیوانات بزرگ یا وحشی، میترسند. این ترس میتواند ناشی از تجربهای ناخوشایند با حیوان، یا تصورات و داستانهایی باشد که شنیدهاند.
- ترس از تنها ماندن: این ترس، مخصوصاً در کودکان خردسال، رایج است. جدا شدن از والدین یا افراد مورد اعتماد، میتواند برای کودک اضطرابآور باشد.
- ترس از افراد غریبه: کودکان به طور طبیعی نسبت به افراد غریبه محتاط هستند و ممکن است از آنها بترسند. این ترس، تا حدی طبیعی است و میتواند به حفظ امنیت کودک کمک کند.
- ترس از صداهای بلند: صداهای ناگهانی و بلند، مانند صدای رعد و برق یا بوق ماشین، میتوانند برای کودکان ترسناک باشند.
- ترس از ارتفاع: این ترس، معمولاً از سن 4 تا 5 سالگی شروع میشود و میتواند در برخی افراد تا بزرگسالی نیز ادامه داشته باشد.
- ترس از آب: برخی از کودکان از آب، حمام رفتن یا شنا کردن میترسند. این ترس میتواند ناشی از تجربهای ناخوشایند در آب باشد.
- ترس از مدرسه: این ترس، میتواند شامل اضطراب از جدایی از والدین، ترس از معلمان یا همکلاسیها، یا ترس از عملکرد ضعیف در مدرسه باشد.
- ترس از هیولاها: این ترس، مخصوصاً در کودکان خردسال رایج است و میتواند ناشی از داستانها یا فیلمهای ترسناک باشد.
دختران یا پسران، کدام گروه بیشتر میترسند؟
برخی مطالعات نشان میدهند که ترس در دختران بیشتر از پسران است. با این حال، این تفاوت میتواند تا حدی ناشی از عوامل فرهنگی باشد. در برخی جوامع، پسران تشویق میشوند که شجاع باشند و ترس خود را نشان ندهند، که میتواند آمار ترس را در آنها پایینتر نشان دهد.
چرا برخی ترسها از بین میروند و برخی دیگر باقی میمانند؟
برخی از ترسها، مانند ترس از تاریکی یا غریبهها، با افزایش سن و تجارب کودک، به طور طبیعی از بین میروند. اما برخی دیگر، مانند ترس از ارتفاع یا صحبت در جمع، میتوانند تا بزرگسالی نیز ادامه داشته باشند. این ترسها، معمولاً ریشه در تجربیات منفی یا افکار و باورهای غلط دارند.
راهکارهایی برای مقابله با ترس در کودکان
- با ترسهای فرزندتان همدلی کنید: به حرفهای او گوش دهید و به احساساتش احترام بگذارید.
- به او اطمینان خاطر بدهید: به فرزندتان بگویید که در کنارش هستید و از او حمایت میکنید.
- به او کمک کنید تا با ترسش روبرو شود: میتوانید این کار را از طریق بازی، داستانسرایی یا قرار گرفتن در معرض ترس به تدریج انجام دهید.
- به او مهارتهای مقابلهای آموزش دهید: فرزندتان را تشویق کنید تا تکنیکهای تنفس عمیق، آرامشسازی یا تفکر مثبت را تمرین کند.
- در صورت نیاز، از کمک حرفهای استفاده کنید: اگر ترس فرزندتان شدید یا طاقتفرسا است، از یک روانشناس یا مشاور کودک کمک بگیرید.
به یاد داشته باشید: ترس، یک احساس طبیعی در کودکان است. با صبر، حمایت و راهنمایی مناسب، میتوانید به فرزندتان کمک کنید.