Height of skull base as an indicator of living conditions in historical native populations from Europe, Australia and Africa

Flattening and lowering of the skull base in response to improper bone growth is called platybasis, and is considered a sensitive and reliable indicator of adverse living conditions such as malnutrition and disease during the prenatal period and early childhood. The degree of platybasis was assessed in three series of skulls representing geographically distinct historical native populations from Europe, Australia and Africa. Platybasis was determined by measuring the height of the base of the skull. The degree of platybasis varied among the populations examined, and was the lowest in the Australian group, and the highest in the African group. This may be due to either variability of living conditions or genetic factors, which have an influence on robusticity and cranial architecture. There were also differences among the groups in terms of the other skull measurements and indices examined. The height of the base of the skull was generally greater in males than in females, which indicates sexual dimorphism or fact that females had worse living conditions. Correlation coefficients between the height of the base of the skull and other measurements including skull length and skull width were also calculated indicating significant relationships. The differences between the height of the base of the skull and height/length index and height/width index, were statistically significant.

StreszczenieWysokość podstawy czaszki jest wrażliwym i użytecznym wyznacznikiem stresu fizjologicznego związanego z niedożywieniem i chorobami wieku dziecięcego. SpŁaszczenie i obniżenie podstawy czaszki, związane z zaburzeniem wzrostu kości określa się mianem platybazji. Stopień platybazji byŁ badany w trzech seriach czaszek należących do odrębnych geograficznie i historycznie populacji z Europy, Australii i Afryki. Platybazja byŁa określona na podstawie pomiaru wysokości podstawy czaszki. W badaniach stwierdzono, że stopień platybazji różniŁ się wśród badanych populacji, najniższy charakteryzowaŁ czaszki z Australii, a najwyższy wystąpiŁ w grupie Afrykańskiej. Może mieć to związek albo z warunkami życia bądź wynikać z czynników genetycznych, które mają wpŁyw na masywność i proporcje czaszek. Zaobserwowano także, że niska bądź średnia podstawa częściej dotyczyŁa osobników pŁci żeńskiej, co może wynikać z dymorfizmu pŁciowego, albo wskazywać na fakt, że kobiety żyŁy w gorszych warunkach. W celu oznaczenia istotności związku zbadano wspóŁczynniki korelacji między wysokością podstawy czaszki a pomiarami wysokości oraz szerokości czaszki. Stwierdzono istotne statystycznie różnice oraz wysokie korelacje między wysokością podstawy czaszki a wskaźnikami wysokościowo-dŁugościowym oraz wysokościowo-szerokościowym.