On the multi-dimensionality and sampling of air transport networks

تئوری شبکه پیچیده، چارچوبی است که بطور فزاینده در مطالعه شبکه های حمل و نقل هوایی مورد استفاده قرار می گیرد، به دلیل توانایی آن برای توصیف ساختارهای ایجاد شده توسط شبکه های پرواز و تأثیر آنها در فرایندهای دینامیکی مانند انتشار تاخیر. در حالی که بسیاری از آثار تنها بخش کوچکی از شبکه را ایجاد می کنند که توسط فرودگاه های بزرگ یا شرکت های هواپیمایی ایجاد می شود، مشخص نیست که آیا و چطور چنین فرآیند نمونه گیری، ساختارها و فرایندهای مشاهده شده را منحرف می کند. در این سهم، ما با این مسئله با بررسی اینکه چگونه برخی از معیارهای توپولوژیک مشاهده شده بستگی به نحوه بازسازی شبکه، یعنی قوانینی که برای نمونه گره ها و اتصالات مورد استفاده قرار می گیرند، حل می شود. هر دو ساختار و ساده خواص دینامیکی برای هشت شبکه اصلی هوا و مجموعه داده های مختلف منبع در نظر گرفته شده است. نتایج نشان می دهد که استفاده از زیر مجموعه ای از فرودگاه ها به شدت تحریم ادراک ما نسبت به شبکه را حتی زمانی که فقط کوچکترین آنها از بین می روند؛ در عین حال با در نظر گرفتن یک زیرمجموعه از شرکت های هواپیمایی نمایندگی بهتر و با ثبات تر را ارائه می دهد. این به ما اجازه می دهد که برخی از دستورالعمل های کلی در مورد نحوه انتخاب فرودگاه ها و اتصالات را ارائه دهند.