Exploring the role of intra-nasal oxytocin on the partner preference effect in humans

مطالعات قبلی با پره های پریئری نشان می دهد که هورمون اکسیتوسین برای تشکیل پیوند بسیار مهم است - زمانی که یک ترجیح شریک به سمت دروازه هدف شکل می گیرد. در این مطالعه، ما اولین آزمایش تجربی را انجام می دهیم که آیا اکسیوتیکین نیز ترجیحات شریک در انسان را ترجیح می دهد. هفتاد و شش دانشجوی کارشناسی پیش از معرفی به یک شخصیت مرد و زن (از طریق ویدیوهای پیش ضبط شده) یا اکسیتوسین یا پلاسبو دریافت کردند. یک روز بعد، شرکت کنندگان برای اولویت شریک شدن نسبت به شخص مورد ارزیابی قرار گرفتند: در سه موقعیت، شرکت کنندگان خواسته شدند به عنوان شرکتی که یکی از آنها معرفی شده بود، یا یک شخص مخالف یا همان جنسیتی که معرفی نشده بودند، انتخاب شود قبل از آن؛ شرکت کنندگان علاوه بر این انتخاب کردند که شرکتی نداشته باشند. ما شواهدی را مطرح کردیم که اکسی توسین اولویت را برای افرادی که تحت تاثیر اکسیتوسین معرفی شده بودند افزایش می دهد؛ با این حال، این افراد به افراد متضاد جنسی هدف نگرفتند و در تنها یک جنبه از تعامل اجتماعی یافت نشد (پیدا کردن اطلاعات بیشتر در مورد شخص، اما نه در انتخاب شرکت برای کار با یا برای تاریخ). با هم جمع می شویم، یافته های ما نشان می دهد که اکسیتوسین ممکن است موجب ایجاد باند انسانی در روش های مشابه پالپ های پریری نشود - یعنی با ایجاد الگوی ترجیحی شریک.