Infanticide and illegal infant abandonment in Malaysia

رها کردن نوزادان و نوزادان در مالزی بسیار ضعیف است. اطلاعات موجود در عرصه عمومی عمدتا از منابع مبهم است. هدف از این مطالعه، توصیف شیوع و ویژگی های حیات نوزادان و غیرقانونی نوزادان در مالزی و برآورد میزان سالیانه در دهه اخیر است. خلاصه ای از اطلاعات مربوط به نوزادان و محرومیت نوزادان غیر قانونی از پرونده های پلیس جمع آوری شد. تعداد سالانه تولد زنده از رجیستری ملی مشخص شد. میزان تخمینی تخمینی نوزادان مالزی در مقایسه با میزان مرگ و میر نوزادان در کشورهای رتبه بندی بسیار بالا، بالا، متوسط ​​و پایین در توسعه های انسانی، نابرابری جنسیتی و شاخص های جینی مقایسه شده است. از سال 1999 تا 2011، 1،069 مورد از ممنوعیت غیرقانونی نوزاد ثبت شد و 1147 نفر به عنوان مظنونین مظنون دستگیر شدند. میزان تخمینی تخمین زده شده نوزادان به میزان 4.82 و 9.11 در هر 100000 تولد زنده، در مقایسه با میزان نوزادان دیگر کشورها، نسبتا پایین است. داده های مهم از دست رفته وجود دارد، که اطلاعاتی در حدود 78-87٪ موارد و عاملان مظنون گزارش نشده است. از موارد مستند شده، به نظر می رسد که پسران بیشتر از دختران قربانی بوده اند و مظنونین مرتکبان به طور عمده مالزی بودند که معمولا مادران قربانی بودند؛ احتمال انصراف از دستگیری باید اذعان شود. نابرابری اقتصادی و اجتماعی، به ویژه نابرابری جنسیتی، ممکن است به پدیده های مرگ و میر و رها سازی کمک کند. راهکارهایی که برای کاهش نرخ مرگ و میر کودکان و کاهش خشونت ناشی از کودکان در مالزی، نیاز به تقویت سیستم نظارت و توجه به نابرابری های مبتنی بر جنسیتی که توسعه انسانی را بر عهده دارند، نیازمند است.