کد مقاله کد نشریه سال انتشار مقاله انگلیسی نسخه تمام متن
10502300 945289 2014 7 صفحه PDF دانلود رایگان
عنوان انگلیسی مقاله ISI
Feeding capitals: Urban food security and self-provisioning in Canberra, Copenhagen and Tokyo
ترجمه فارسی عنوان
پایتخت های تغذیه: امنیت غذایی و تأمین غذا در شهر کانبرا، کپنهاگ و توکیو
کلمات کلیدی
شهرها، امنیت غذایی، خود تهیه، تهیه اکوسیستم
ترجمه چکیده
اکثر مردم در شهرها زندگی می کنند، اما بیشتر مطالعات سیستم غذایی و مسائل مربوط به امنیت غذایی بر فقیران روستایی تمرکز می کنند. جمعیت شهری با جمعیت عموم مردم ثروتمندتر از جمعیت روستایی در مقایسه با مصرف مواد غذایی خود متفاوت است و نیاز به تجارت مواد غذایی برای امنیت غذایی خود دارد، به این معنی که میزان رژیم غذایی مناسب مردم است. شهرهای به ندرت ظرفیت خود تهیه کننده برای تامین مواد غذایی خود را دارند، که درک می شود به این معنی که میزان مصرف غذای جمعیت شهر از اکوسیستم های زراعتی محلی شهر تولید می شود. تقریبا ناگزیر، امنیت غذایی در شهر به وسیله تولید از مناظر دور افتاده، داخلی و خارجی از نظر صلاحیت ایالتی به وجود می آید. ما جریان های داخلی و خارجی غذای مورد نیاز برای تامین امنیت غذا در سه شهر پایتخت ثروتمند (کانبرا، استرالیا، کپنهاگ، دانمارک، توکیو، ژاپن) را نشان می دهیم. این شهرها دو مرتبه در اندازه جمعیت و سه مرتبه در تراکم جمعیت قرار دارد. از حجم معامله مواد غذایی و منابع آنها به شهرها، بهره وری اکوسیستم های منطقه ای و غیر منطقه ای را که برای این شهرها غذا می خورند، محاسبه می کنیم و محدوده زمین های مورد استفاده را تخمین می زنیم. این سه شهر دارای ظرفیت های خودخواهی غذایی متفاوت هستند و تفاوت های زیادی را در مناطقی که وابسته به غذا هستند، نشان می دهد. ما نشان می دهیم که از سال 1965، سطح زمین های جهانی به طور موثر وارداتی برای تولید غذا برای این شهرها با جمعیت های در حال رشد خود افزایش یافته است، با کاهش زیادی در درصد تقاضا که توسط اکوسیستم های زراعتی محلی تامین می شود. تجارت فیزیکی کالاهای غذایی شامل خدمات اکوسیستم مانند آب، باروری خاک و گردهافشانی است که برای تولید مواد غذایی زمین ضروری است. این بدان معنی است که تجارت در این خدمات اکوسیستم مجهز برای امنیت غذایی به عنوان مکانیسم های اقتصادی سنتی مانند دسترسی به بازار و تجارت مهم است. یک سوال سیاستی آینده که مطرح شده در این تحقیق است، این است که دولت ها متعهد به باز کردن سیاست های تجارت مواد غذایی در مواجهه با ناآرامی های سیاسی ملی ناشی از کمبود مواد غذایی هستند. مطالعه ما نشان می دهد نیاز به تعیین امنیت غذایی و ظرفیت خود تهیه طیف وسیعی از شهرهای ثروتمند و فقیر، با توجه به موقعیت جهانی اکوسیستم هایی که آنها را تهیه می کنند، نشان می دهد.
موضوعات مرتبط
علوم زیستی و بیوفناوری علوم کشاورزی و بیولوژیک علوم زراعت و اصلاح نباتات
پیش نمایش مقاله
پایتخت های تغذیه: امنیت غذایی و تأمین غذا در شهر کانبرا، کپنهاگ و توکیو
چکیده انگلیسی
Most people live in cities, but most food system studies and food security issues focus on the rural poor. Urban populations differ from rural populations in their food consumption by being generally wealthier, requiring food trade for their food security, defined as the extent to which people have adequate diets. Cities rarely have the self-provisioning capacity to satisfy their own food supply, understood as the extent to which the food consumed by the city's population is produced from the city's local agro-ecosystems. Almost inevitably, a city's food security is augmented by production from remote landscapes, both internal and external in terms of a state's jurisdiction. We reveal the internal and external food flows necessary for the food security of three wealthy capital cities (Canberra, Australia; Copenhagen, Denmark; Tokyo, Japan). These cities cover two orders of magnitude in population size and three orders of magnitude in population density. From traded volumes of food and their sources into the cities, we calculate the productivity of the city's regional and non-regional ecosystems that provide food for these cities and estimate the overall utilised land area. The three cities exhibit differing degrees of food self-provisioning capacity and exhibit large differences in the areas on which they depend to provide their food. We show that, since 1965, global land area effectively imported to produce food for these cities has increased with their expanding populations, with large reductions in the percentage of demand met by local agro-ecosystems. The physical trading of food commodities embodies ecosystem services, such as water, soil fertility and pollination that are required for land-based food production. This means that the trade in these embodied ecosystem services has become as important for food security as traditional economic mechanisms such as market access and trade. A future policy question, raised by our study, is the degree to which governments will remain committed to open food trade policies in the face of national political unrest caused by food shortages. Our study demonstrates the need to determine the food security and self-provisioning capacity of a wide range of rich and poor cities, taking into account the global location of the ecosystems that are provisioning them.
ناشر
Database: Elsevier - ScienceDirect (ساینس دایرکت)
Journal: Global Food Security - Volume 3, Issue 1, February 2014, Pages 1-7
نویسندگان
, , , , ,