Altering prolactin concentrations in sows

پرولاکتین دارای چندین اقدام است، اما در حیوانات جور کردن و شیردهی اهمیت خاصی دارد. در گاوها، در کنترل رشد پستان نقش داشته و نقش مهمی در فرآیندهای لاکتوژنیک و گالاکتوپاتی دارد. علاوه بر این، غلظت های پایین تری از پرولاکتین با سندرم آگالاکتایا همراه است. نقش حیاتی پرولاکتین مهم است که درک عوامل مختلفی که می توانند ترشح آن را تغییر دهند. مقررات ترشح پرولاکتین عمدتا تحت کنترل منفی دوپامین قرار دارد و آگونیست های دوپامین به طور پیوسته پرولاکتین را در گاوها کاهش می دهند. از سوی دیگر، تزریق آنتاگونیست های دوپامین می تواند باعث افزایش غلظت پرولاکتین در گردش شود. علاوه بر عوامل دارویی، بسیاری از عوامل دیگر نیز می توانند غلظت پرولاکتین در گاوها را تغییر دهند. به عنوان مثال، استفاده از نژادهای تولید شده از چینی منجر به افزایش غلظت پرولاکتین در گاوهای شیرده در مقایسه با نژادهای استاندارد سفید اروپایی می شود. شیوه های مختلف کشت و تغذیه همچنین تاثیر بالقوه ای بر غلظت پرولاکتین در گاو دارد. عوامل موثر بر پیشگیری از پوکی استخوان، مسکن در فرورفتگی، دمای محیط بالا، استرس، شستشوی گذرا، عامل انتشار آزاد تریروتروپین خارجی، عامل تخلیه کننده هورمون رشد خارجی، فراوانی پرستاران، طول عمر فوتونی، روزه، افزایش پروتئین و / مصرف انرژی، تغییرات منابع انرژی، تغذیه رژیم های با فیبر زیاد، اسانس های سورگوم یا عصاره های گیاهی، با توجه به خواص پرولاکتینمیک آنها مورد مطالعه قرار گرفتند. اگر چه بعضی از این شیوه ها بر میزان غلظت پرولاکتین در گردش تأثیر می گذارند، هیچکدام منجر به تغییرات به اندازه ای شدید نمی شود که از طریق آگونیست های دوپامین یا آنتاگونیست ها ایجاد شود. به نظر می رسد که عوامل متعددی که غلظت پرولاکتین را در گاوها تنظیم می کنند، هنوز به طور کامل روشن نشده اند و مطالعاتی در جهت توسعه راه های جدیدی برای افزایش غلظت پرولاکتین در گاوها ضروری است.