“The one thing that actually helps”: Art creation as a self-care and health-promoting practice amongst youth experiencing homelessness

برنامه های کاربردی مبتنی بر هنر به طور فزاینده ای برای جوانان بی خانمان در تنظیمات خدمات مختلف ارائه شده است، که اغلب بر این باور است که این نوع برنامه نویسی می تواند سلامت ذهنی و بهبودی، انکشاف اجتماعی و مهارت های زندگی را ارتقا بخشد. علیرغم گستردگی چنین برنامه هایی، تحقیقات محدودی در مورد اثرات و ارزش ایجاد هنر برای جوانان بی خانمان وجود دارد. این مطالعه با توجه به 23 مصاحبه عمیق با جوانان بی خانمان و کارکنان در پناهگاه جوانان بزرگ جوانان، این مطالعه اهمیت، معانی، نقش ها و تأثیرات ایجاد هنر و برنامه ریزی مبتنی بر هنر در زندگی جوانان بی خانمان را بررسی می کند. تجزیه و تحلیل شناسایی پنج راه اصلی که جوانان بی خانمان را تجربه می کنند از هنر برای مقابله با ناسازگاری استفاده می کنند و معنای ایجاد می کنند، از جمله: مدیریت چالش های سلامت روان؛ مقابله با استرس و بی خانمانی؛ از تروما بهبود پیدا کرده و فضاهای امن ایجاد کنید اکتشاف، بیان و خود را کشف کنند؛ و توسعه اعتماد به نفس مثبت و امیدواری برای آینده. یافته ها نشان می دهد راه های پیچیده و بسیار شخصی که از طریق آنها جوانان به طور استراتژیک از ایجاد هنر به عنوان یک روش مراقبت از خود و مراقبت از سلامت استفاده می کنند. این یافته ها نشان از اهمیت توسعه مداخلات مبتنی بر هنر است که از رویکرد مثبت توسعه ی جوانان استفاده می کند و از شیوه های خودآموزی و معنا شناختی جوانان حمایت می کند. پیامدهای تمرین و سیاست مورد بحث قرار گرفته است، از جمله نیاز به برنامه های هنری برای تکمیل فعالیت های مبتنی بر هنرهای مثبت که جوانان در تلاش برای بهبود سلامت خود، پیروی از اهداف خود و توانمند سازی خود هستند.