کد مقاله کد نشریه سال انتشار مقاله انگلیسی نسخه تمام متن
3266821 1207944 2016 8 صفحه PDF دانلود رایگان
عنوان انگلیسی مقاله ISI
Effect of incretin therapies compared to pioglitazone and gliclazide in non-alcoholic fatty liver disease in diabetic patients not controlled on metformin alone: An observational, pilot study
ترجمه فارسی عنوان
تأثیر درمان‌های تزریقی در مقایسه با pioglitazone و gliclazide در بیماری کبدی چربی غیرالکلی در بیماران دیابتی که به تنهایی تحت کنترل متفورمین قرار نگرفته است؛ مطالعه مقدماتی مشاهده ای
موضوعات مرتبط
علوم زیستی و بیوفناوری علم عصب شناسی سیستم های درون ریز و اتونومیک
چکیده انگلیسی

AimTo compare the effect of different hypoglycemic drugs on laboratory and ultrasonographic markers of non-alcoholic fatty liver disease (NAFLD) in patients with type 2 diabetes not controlled on metformin alone.MethodsProspective study of diabetic patients treated with metformin in combination with gliclazide, pioglitazone, sitagliptin, exenatide, or liraglutide. NAFLD was assessed by abdominal ultrasound and NAFLD fibrosis score was calculated at baseline and 6 months.ResultsFifty-eight patients completed 6 months of follow-up: 15 received gliclazide, 13 pioglitazone, 15 sitagliptin, 7 exenatide, and 8 liraglutide. NAFLD affected 57.8% of patients at baseline, and its ultrasonographic course varied depending on changes in weight (P = .009) and waist circumference (P = .012). The proportions of patients who experienced ultrasonographic improvement in the different treatment groups were: 33.3% with gliclazide, 37.5% with pioglitazone, 45.5% with sitagliptin, 80% with exenatide, and 33% with liraglutide (P = .28).ConclusionsQualitative ultrasonographic NAFLD improvement in diabetic patients treated with metformin in combination with other hypoglycemic drugs is associated to change over time in weight and waist circumference. Long-term clinical trials are needed to assess whether incretin therapies result in better liver outcomes than other hypoglycemic therapies.

ResumenObjetivoComparar el efecto de diferentes hipoglucemiantes en indicadores analíticos y ecográficos de la esteatosis hepática no alcohólica (EHNA) en pacientes con diabetes tipo 2 no controlados solo con metformina.MétodosEstudio prospectivo de pacientes diabéticos tratados con metformina, en combinación con gliclazida, pioglitazona, sitagliptina, exenatida o liraglutida. En el momento basal y a los 6 meses la EHNA fue valorada por ecografía abdominal y se calculó el índice de fibrosis de la EHNA.ResultadosCincuenta y ocho pacientes completaron los 6 meses de seguimiento: 15 recibieron gliclazida, 13 pioglitazona, 15 sitagliptina, 7 exenatida y 8 liraglutida. La EHNA afectó basalmente al 57,8% de los casos y su evolución ecográfica varió dependiendo de la evolución del peso (P = 0,009) y de la cintura (P = 0,012). Los porcentajes de sujetos que experimentaron una mejoría ecográfica en los diferentes grupos de tratamiento fueron: 33,3% con gliclazida, 37,5% con pioglitazona, 45,5% con sitagliptina, 80% con exenatida y 33% con liraglutida (P = 0,28).ConclusionesLa evolución ecográfica cualitativa de la EHNA en el paciente diabético tratado con metformina en combinación con otros hipoglucemiantes está vinculada a la evolución del peso y del perímetro de cintura. Son precisos ensayos clínicos de larga duración para evaluar si las terapias incretínicas se asocian a mejores resultados hepáticos que otras terapias hipoglucemiantes.

ناشر
Database: Elsevier - ScienceDirect (ساینس دایرکت)
Journal: Endocrinología y Nutrición (English Edition) - Volume 63, Issue 5, May 2016, Pages 194–201
نویسندگان
, , , , , , , , ,