Visa restrictions and economic globalisation

تحرک بین المللی مردم، کالاها و خدمات و سرمایه در طول دهه های اخیر به شدت افزایش یافته است. دولت ها در جهت تسهیل این جریان ها به منظور بهره گیری از جهانی شدن اقتصادی، منافع عمومی دارند. با این حال، عمدتا به علت نگرانی های امنیتی، اکثر دولت ها تحرک بی رویه را تنها با انتخاب انتخاب می کنند. با در نظر گرفتن یک پایگاه داده جدید سیاست دو ویزای بین المللی که در سالهای 1995 تا 2013 حدود 194 مقصد و 214 کشور مبدا را پوشش می دهد، تجزیه و تحلیل ما نشان می دهد که معرفی یک محدودیت ویزا توسط یک کشور مقصد برای شهروندان از یک کشور مبدأ خاص، تورم تورم را از بین می برد 20 درصد محدودیت های ویزا نیز باعث کاهش تجارت دو جانبه و سرمایه گذاری خارجی می شود، اما به اندازه ای کمتر از مطالعات قبلی پیشنهاد شده است. ما بیشتر متوجه می شویم که برخی از جریان های بازدارنده در گردشگران و محصولات و خدمات به مقصد های دیگر (بدون ویزا) هدایت می شوند. این اثر بازدارندگی-تقلیل-انحراف از سیاست های ویزای محدود شامل هزینه های اقتصادی قابل توجهی برای کشورهای صادر کننده ویزا و ویزا است، اما برخی از منافع مثبت برای کشورهای دارای خط مشی لیبرالی ویزا ایجاد می کند. سیاست های ویزای لیبرالیستی به ویژه به کشورهای فقیر تر کمک می کند تا بیشتر در مزایای جهانی شدن اقتصادی دست یابد.