Success, survive or escape? Aspirations and poverty traps

من یک مدل انتخاب حرفه ای را ارائه می دهم که در آن یک عامل تصمیم می گیرد که آیا در یک پروژه سرمایه گذاری می کند که بازده خطرناک یا پروژه ای است که بازده های امن را به ارمغان می آورد. یک ابزار عامل توسط وجود سطح آسپیراسیون تحت تأثیر قرار می گیرد که تنها در صورتی قابل قبول خواهد بود که درآمد نهایی آنها بالاتر از خط فقر باشد. من نشان می دهم که ماموران که به اندازه کافی بیش از خط فقر هستند، در پروژه خطرناک سرمایه گذاری می کنند و می توانند به دنبال موفقیت باشند. با این حال، یک نماینده که دقیقا بالای خط فقر است، ممکن است به نگرانی در مورد افتادن به فقر و سرمایه گذاری در پروژه ایمن بپردازد. این افراد فقط به دنبال زنده ماندن هستند. به طور خلاصه، اگر یک عامل به اندازه کافی زیر خط فقر باشد، در پروژه ریسک سرمایه گذاری می کنند حتی اگر بازده مورد انتظار پایین تر از پروژه ایمن باشد. این افراد هیچ چیز را از دست نداده اند؟ و از این رو تمایل به فرار دارد. دو شکل از تله های فقر از تعادل حاصل می شود: یکی بالاتر از خط فقر و دیگری زیر خط فقر. در نهایت، من حمایت تجربی از مدل را بر اساس داده های نظرسنجی سطح در تعداد زیادی از کشورها ارائه می دهم.