Does strategic kindness crowd out prosocial behavior?

در بازی های تکراری، سخت است که رفتار درست اجتماعی از رفتار استراتژیک را تشخیص دهیم. به طور خاص، یک بازیکن نمی داند که آیا یک اقدام متقابل ذاتی یا استراتژیک است یا انگیزه. در این مقاله، ما تجربی رابطه روابط متقابل درونی و استراتژیک با اجرای یک بازی اعتماد دوطرفه را بررسی می کنیم. در یک درمان استراتژیک افراد می دانند که آنها دو بار، در حالی که در درمان غیر استراتژیک ملاقات خواهند کرد؟ آنها نمی دانند و بنابراین دوره دوم به عنوان یک تعجب می آید. ما متوجه می شویم که سوژه ها روابط متقابل استراتژیک را پیش بینی می کنند و متقابل درونی متقابل پاداش داده می شود. در واقع، سطح کل همکاری، که اعتماد متقابل است، در درمان غیر استراتژیک بالاتر است. این نشان می دهد که همکاری های استراتژیک از تقابل ذاتی پیروی می کنند: اگر یک انگیزه بازی تکراری را از بازی تکراری بگیرد، یک همکاری بیشتر و مازاد اجتماعی بالاتری را می بیند.