Cost-Effectiveness Thresholds in Global Health: Taking a Multisectoral Perspective

سلامت خوب یک عملکرد از طیف وسیعی از عوامل بیولوژیکی، محیطی، رفتاری و اجتماعی است. بنابراین مصرف خدمات مراقبت های بهداشتی با کیفیت تنها بخشی از چگونگی تولید سلامتی است. اگر چه تعداد کمی از آنها با این بحث می کنند، چارچوب اقتصادی مورد استفاده برای اختصاص منابع برای بهینه سازی سلامت جمعیت به گونه ای است که تحلیلگر و تصمیم گیرنده را برای خدمات بهداشتی محدود می کند. این رویکرد دو معضل بحرانی را از دست می دهد: 1) بخش های متعدد به افزایش سلامت کمک می کنند و 2) کالاها و خدمات تولید شده توسط بخش سلامت می توانند علاوه بر سلامت مزایای متعددی داشته باشند. ما نشان می دهیم که آستانه های هزینه های فعلی می تواند باعث آسیب های بهداشتی شود، به ویژه هنگامی که از مداخلات بهداشتی در بخش های دیگر یا مداخلات بهداشت عمومی با نتایج چند بخشه استفاده شود. پس از آن، پیشنهاد می کنیم که روش دوم به بهترین نحو بهینه ترین روش، به اصطلاح، روش همکاری، که در آن پرداخت کننده سلامت می تواند بخشی از بودجه خود را به بخش های دیگر منتقل کند، جایی که مداخلات غیر بهداشتی خاص موجب افزایش کارایی سلامت بیشتر از بهره وری نهایی بهداشتی هزینه فرصت). به همین ترتیب، سایر بخش ها با توجه به بهره وری نهایی بهره وری از بودجه خود، چگونگی کمک به چنین مداخله ای را تعیین خواهند کرد. قطعا نیازمند تحقیق بیشتر برای تست و اعتبارسنجی رویکردهای مختلف اندازه گیری و ارزیابی سودآوری بهره وری از مشارکت مالی پس از محاسبه هزینه های معامله ای است که با چنین هماهنگی متقابل میان بخش ها صورت می گیرد.