Is the regime of risk transfer sustainable? Impossible contract and inequality

در انتقال خطر و تغییر سیستم های مالی، قرارداد بدهی مبتنی بر نرخ بهره یک قرارداد غیرممکن است. از آنجا که تحت شرایط اقتصاد متعارف، وام گیرنده انگیزه ای برای بازپرداخت وام ندارد. چنین قرارداد غیرمستقیم با ایجاد یک دنیای مجازی از اطمینان از طریق مکانیسم هایی مانند الزامات وثیقه و ساز و کار مکانیسم های قانونی، اداری، انگیزشی سیاست که حاوی اظهارات مثبت و منفی است که محافظت از بدهکار را محافظت می کند، امکان پذیر است. جامعه باید هزینۀ زیادی را برای انجام آن فراهم سازد. به اشتراک گذاری ریسک بالقوه برای افزایش کارآیی است زیرا هر طرف قرارداد دارای پوستی است که در نتیجه باعث کاهش یا کاهش مشکل اصلی عامل می شود. شرکت کنندگان در قرارداد یک شرکت اقتصادی می توانند پروژه های بازده با ریسک بالاتر را انتخاب کنند و به این ترتیب کارایی و بهره وری سیستم را افزایش دهند. همچنین می تواند یک محیط متقابل و اعتماد کننده ای ایجاد کند که انسجام اجتماعی را تقویت می کند، تحرک اجتماعی را ترویج می دهد و نابرابری درآمد را کاهش می دهد بدون اثر انگیزه.