Family Perspectives of Traumatically Brain-Injured Patient Pain Behaviors in the Intensive Care Unit

مقیاس های رفتاری برای ارزیابی درد بیماران مضطرب آسیب پذیر که قادر به گزارش خود نیستند، امکان پذیر است. با این حال، اعتبار استفاده از چنین مقیاس ها در بیماران مبتلا به آسیب مغزی با سطح آگاهی تغییر یافته به عنوان یک نتیجه از راه های مختلف که این بیماران بیان درد، محدود است. مشارکت خانواده به عنوان یک جزء مهم در ارزیابی درد برای کسانی است که قادر به گزارش خود نیستند، اما تحقیقات در این زمینه تا حد زیادی کم است. این مطالعه با هدف تعیین رفتارهای مراقبین خانواده در ارتباط با درد بیماران مبتلا به آسیب مغزی ترومای با سطح معنی دار سطح آگاهی در بخش مراقبت ویژه توصیف شد. با استفاده از یک طرح توصیفی مخلوط، مصاحبه های نیمه ساختاری انجام شد و ارتباط هنجارها توسط هفت مراقبین خانواده از بیماران غیر کلامی با آسیب مغزی آسیب دیده در بخش مراقبت های ویژه مرکز ترومای سوم در مونترال کانادا سنجش شد. مراقبان خانواده قادر به ارائه توصیف غنی از تعدادی از رفتارهایی که در دلایل خود مشاهده می کردند، به عنوان شاخص های مرتبط با درد مانند تنش عضلانی و عبارات کلیدی صورت و حرکات بدن بود. عوامل متعددی بر نحوه تفسیر رفتارهای خانوادگی از جمله باورهای شخصی پزشکی و آگاهی کامل از تاریخ بیمار تاثیر گذاشت. رفتارهای درد که توسط مراقبین خانواده تعیین می شود می توانند در فرایند ارزیابی درد بیماران مبتلا به آسیب مغزی با سطح آگاهی از میزان تغییرات مفید باشد. آنها همچنین می توانند در پیشرفت ابزارهای ارزیابی درد مفید باشند.