کد مقاله کد نشریه سال انتشار مقاله انگلیسی نسخه تمام متن
5603757 1405433 2017 3 صفحه PDF دانلود رایگان
عنوان انگلیسی مقاله ISI
Prevalence and predictors of ventriculo-atrial conduction in structurally normal hearts
ترجمه فارسی عنوان
شیوع و پیش بینی کننده های سیستم هدایتی دهلیزی-بطنی در قلب هایی که به لحاظ ساختاری طبیعی هستند
کلمات کلیدی
هدایت برگشت پذیر، الکتروفیزیولوژی، گره AV
فهرست مطالب مقاله
چکیده

کلمات کلیدی 

1. مقدمه

2-روش ها

جدول1 : پارامترهای الکتروفیزیولوژی در بیماران مبتلا به سیستم هدایت VA یا بدون آن

3- نتایج   

4-بحث

جدول 2 : پارامتر ها در بیماران مبتلا به سیستم هدایت VA در حالت پایه تنها بعد از ایزوپرنالین

5- جمع بندی

6- محدودیت ها
ترجمه چکیده
پس زمینه: شیوع سیستم هدایت دهلیزی- بطنی (VA) از %20 تا %90 متفاوت است و به جمعیت های مورد مطالعه بستگی دارد (Militianu و همکاران 1997، Inaue و همکاران 1985، Kazmierczal و همکاران 1993، Ciemniewski وهمکاران 1990، Furman و Hayes 1983، Westveer و همکاران 1984). این محدوده ی وسیع عمدتا بر اساس تحقیقات انجام شده در بیماران مبتلا به دستگاه های پیوند زده شده یا نقص هدایت مابین دهلیز و بطن می باشد. اگرچه شیوع سیستم هدایت VA در قلب هایی با ساختار طبیعی تا به امروز به خوبی ثبت نشده است. مشاهدات: مطالعه بر شیوع و شناسایی پیش بینی کننده های هدایت معکوس از طریق سیستم هیس-پورکنژ و گره VA در قلب هایی که به لحاظ ساختاری طبیعی هستند. روش ها: ما 54 فرد متوالی بدون بیماری های ساختاری قلب را با تپش قلب های متنوع تحت پژوهش الکتروفیزیولوژی (EP) قرار دادیم. پارامتر های اساسی شامل RP، AH و HV و نقطه ی Wenckebach مابین دهلیز و بطن (AVWP) و دوره ی انجماد موثر ضد انعقاد (ERP) در گره مابین دهلیز و بطن (AVNERP) هستند که بعد از قطع عضو اندازه گیری شدند. سیستم هدایت VA به صورت اساسی مورد ارزیابی قرار گرفت و در غیاب آن بعد از ایزوپرنالین انجام شد. نقطه یAV Wenckebach (VAWP) و ERP معکوس (VAERP) در بیماران ارائه کننده ی سیستم هدایت VA گزارش شد. نتایج: متوسط سن افراد37.1±12.6 سال بود.تنها 6 نفر از بیماران (%11) حتی بعد از پاسخ های قابل قبول برای ایزوپرنالین، سیستم هدایت VA را نشان ندادند. در میان تمام متغیر های بالینی وEP، تنها بازه ی HV (P˂0.01) در بیماران مبتلا به سیستم هدایت VA کوتاه تر از بقیه پارامتر ها بود. جمع بندی در قلب های سالم به لحاظ ساختار، سیستم هدایت VA در %55 بیماران از ابتدا حضور داشت. ایزوپرنالین در %34 افراد باعث تخلیه VA می شود. در بیماران بدون سیستم هدایت VA، فاصله HV طولانی تر است. این مقاله در سال 2016 توسط Elsevier B.V از طرف انجمن قلب و عروق هند منتشر شد. دسترسی به این مقاله با مجوز CC BY-NC-ND آزاد است.
موضوعات مرتبط
علوم پزشکی و سلامت پزشکی و دندانپزشکی کاردیولوژی و پزشکی قلب و عروق
پیش نمایش مقاله
شیوع و پیش بینی کننده های سیستم هدایتی دهلیزی-بطنی در قلب هایی که به لحاظ ساختاری طبیعی هستند
چکیده انگلیسی

BackgroundThe prevalence of ventriculo-atrial (VA) conduction varies from 20% to 90%, depending on the population studied (Militianu et al., 1997; Inoue et al., 1985; Kazmierczak et al., 1993; Ciemniewski et al., 1990; Hayes and Furman, 1983; Westveer et al., 1984). This wide range is mostly based on studies done in patients with implanted devices or impaired atrioventricular conduction. However, the prevalence of VA conduction in structurally normal heart has not been well documented till date.ObjectiveTo study the prevalence and identify predictors of retrograde conduction via the His-Purkinje system and AV node in structurally normal hearts.MethodsWe included 54 consecutive adults without structural heart disease who underwent electrophysiological (EP) study for various tachycardias. The basic parameters including PR, AH and HV intervals, atrioventricular Wenckebach point (AVWP) and anterograde effective refractory period (ERP) of atrioventricular node (AVNERP), were measured after ablation. The VA conduction was assessed basally and if absent, after isoprenaline. The VA Wenckebach point (VAWP) and retrograde ERP(VAERP) were recorded in patients showing VA conduction.ResultsThe mean age was 37.1 ± 12.6years. Twenty five (46%) of the patients were men. VA conduction was present in 30 (55%) patients at baseline. Of the remaining 24 patients, 18 (34%) showed VA conduction after isoprenaline. Only 6 (11%) patients failed to reveal VA conduction even after adequate response to isoprenaline. Amongst all clinical and EP variables analysed, only the HV interval was shorter (p < 0.01) in patients with VA conduction.ConclusionIn structurally normal hearts, VA conduction was present at baseline in 55% of patients. Isoprenaline unmasked VA conduction in an additional 34% of the subjects. The HV interval was longer in patients without VA conduction.

ناشر
Database: Elsevier - ScienceDirect (ساینس دایرکت)
Journal: Indian Heart Journal - Volume 69, Issue 3, May–June 2017, Pages 316-318
نویسندگان
, , , , , ,