کد مقاله کد نشریه سال انتشار مقاله انگلیسی نسخه تمام متن
5713675 1605226 2017 5 صفحه PDF دانلود رایگان
عنوان انگلیسی مقاله ISI
Assessing work-related musculoskeletal symptoms among otolaryngology residents
ترجمه فارسی عنوان
ارزیابی نشانگان عضلانی-اسکلتی مرتبط با کار در میان دستیاران گوش و حلق و بینی
کلمات کلیدی
نشانگان عضلانی-اسکلتی، بیماری‌های شغلی، تخصص در گوش و حلق و بینی، دستیاران پزشکی.
فهرست مطالب مقاله
1-‌ مقدمه 

2-‌ روش‌ها 

شکل 1: نشانگان عضلانی-اسکلتی. شیوع نشانگان عضلانی-اسکلتی برحسب ناحیه آناتومی. 

2-1‌ طرح نظرسنجی

2-2   ‌تحلیل آماری 

3-‌نتایج 

4-‌ بحث 

شکل 2: فرآیند آموزش جراحی به‌عنوان دلیل بروز نشانگان. درصد دستیارانی که اعتقاد داشتند که نشانگان عضلانی-اسکلتی‌شان از فرآیند آموزش جراحی ناشی می‌شود، دسته‌بندی برحسب نواحی بدن.

شکل 3: شدت نشانگان. شدت نشانگان عضلانی-اسکلتی برحسب نواحی بدن. 

5-‌ نتیجه‌گیری‌ها 

جداول
ترجمه چکیده
هدف: مطالعات قبل نشان داده‌اند که نشانگان عضلانی-اسکلتی در میان متخصصان مشغول به کار در رشته گوش و حلق و بینی شایع هستند. اوایل دوره آموزش می‌تواند زمان ایده‌آلی برای افزایش دانش ارگونومی و ایجاد عادات کاریِ بی‌خطر باشد، با این حال، داده‌های اندکی درباره نشانگان عضلانی-اسکلتی در میان دستیاران وجود دارد. هدف از انجام این مطالعه شناسایی و بیان ویژگی‌های نشانگان عضلانی-اسکلتی در نمونه اولیه از دستیاران گوش و حلق و بینی بود. مواد و روش‌ها: به‌منظور بررسی نشانگان عضلانی-اسکلتی در میان دستیاران پزشکی، فرم نظرسنجی مقطعی با استفاده از پرسشنامه Nordic Musculoskeletal Queastionaire برای 30 دستیار پزشکی در رشته جراحی گردن و سر-گوش و حلق و بینی ارسال شد. برای مقایسه نشانگان بین دستیاران زن و مرد، آزمون نسبت دو نمونه‌ای اجرا شد. نتایج: در کل، 141 پاسخ‌دهنده (نرخ پاسخ = 7/34 %) به این نظرسنجی پاسخ دادند. 55 % از پاسخ‌دهندگان به نظرسنجی مرد و 45 % زن بودند. بیشترین شیوع نشانگان‌ عضلانی-اسکلتی در ناحیه گردن گزارش شده است (3/82 %)، ناحیه تحتانی پشت (56 %)، ناحیه فوقانی پشت (4/40 %) و شانه‌ها (4/40 %) در رتبه‌های بعدی قرار دارند. شایع‌ترین نشانگان سفتی گردن (6/71 %)، درد گردن (7/61 %) و درد ناحیه تحتانی پشت (2/48 %) بودند. در کل، 4/6 % از دستیاران قادر به انجام عمل نبودند و 3/16 % از آنان در یکی از مراحل عمل جراحی به دلیل بروز این نشانگان نتوانستند به کار ادامه دهند. بیشتر دستیاران (3/88 %) اعتقاد داشتند که نشانگان عضلانی-اسکلتی‌شان از فرآیند آموزش جراحی ناشی می‌شود. احتمال بروز ناراحتی گردن (0001/0 > p) و مچ/دست (019/0 = p) در میان دستیاران زن به‌طرز معناداری از دستیاران مرد بیشتر بود. نتیجه‌گیری‌ها: نشانگان عضلانی-اسکلتی در میان دستیاران پزشکی شایع بودند، و این میزان شیوع تقریباً مشابه با میزان شیوعی است که قبلاً در میان متخصصان مشغول به کار در رشته گوش و حلق و بینی مشاهده شد. برای ارتقای ایمنیِ محل کار و پیشگیری از آسیب آتی، باید تأکید بیشتری بر ارگونومیِ جراحی شود.
موضوعات مرتبط
علوم پزشکی و سلامت پزشکی و دندانپزشکی بیماری های گوش و جراحی پلاستیک صورت
چکیده انگلیسی
Musculoskeletal symptoms were common among residents, approaching rates similar to those previously identified in practicing otolaryngologists. Increased emphasis on surgical ergonomics is warranted to improve workplace safety and prevent future injury.
ناشر
Database: Elsevier - ScienceDirect (ساینس دایرکت)
Journal: American Journal of Otolaryngology - Volume 38, Issue 2, March–April 2017, Pages 213-217
نویسندگان
, , ,