The Role of Viral, Host, and Secondary Bacterial Factors in Influenza Pathogenesis

عفونت ویروس آنفلوانزا در انسان به طور معمول باعث عفونت های خود محدود می شود، اما می تواند منجر به بیماری شدید، پنومونی های باکتریایی ثانویه و مرگ شود. ویروس آنفلوآنزا می تواند در سلول های اپیتلیال در سراسر درخت تنفسی تکثیر کند و می تواند باعث ایجاد تراکیت، برونشیت، برونشیولیت، آسیب دیدگی آلوئولار با ادم ریوی و خونریزی و التهاب بین فضایی و فضای هوایی شود. مکانیسم هایی که عفونت های آنفلوآنزا موجب افزایش بیماری، از جمله توسعه پنومونی و پریشانی حاد تنفسی می شوند، چند عامل هستند که شامل عوامل میزبان، ویروسی و باکتری هستند. فاکتورهای میزبان که باعث افزایش خطر ابتلا به بیماری شدید آنفلوآنزا می شوند، شامل موارد زیر است: بیماری های قلبی و تنفسی، سرکوب ایمنی و حاملگی. پارامترهای ویروسی خطر ابتلا به بیماری را افزایش می دهد شامل جهش های پلیمریزاسیون مرتبط با سوئیچ میزبان و انطباق، پروتئین های ویروسی است که موجب واکنش های ایمنی و ضد ویروسی می شود و عوامل بیماریزایی که شدت بیماری را افزایش می دهند، می تواند به ویژه در ویروس های پاندمی و برخی از ویروس های آنفولانزای خوکی باعث عفونت های انسانی شود. عفونت های ویروسی آنفلوآنزا سبب آسیب رساندن به اپیتلیوم تنفسی می شود که عفونت ثانویه را با پنوموپاتوژن های باکتریایی معمول تسهیل می کند و می تواند منجر به پنومونی های باکتریایی ثانویه ای شود که به شدت به پریشانی تنفسی، افزایش بیماری و مرگ کمک می کند. درک مکانیسم های مولکولی که عفونت های آنفلوآنزا و عفونت های باکتریایی ثانویه همراه با نقش عوامل خطرزای میزبان، موجب افزایش میزان مرگ و میر می شود، برای ایجاد استراتژی های درمانی بهتر برای درمان آنفلوانزا شدید ضروری است.