Changes in intestinal tight junction permeability associated with industrial food additives explain the rising incidence of autoimmune disease

گلوکز، نمک، امولسیفایرها، حلال های آلی، گلوتن، ترگلوتامیناز میکروبی و نانوذرات به طور گسترده و به طور فزاینده ای توسط صنایع غذایی مورد استفاده قرار می گیرند، ادعا می کنند تولید کنندگان، برای بهبود کیفیت غذا. با این حال، تمام مواد افزودنی فوق افزایش نفوذ پذیری روده را از طریق شکستن یکپارچگی انتقال تساوی پاراکلروراسیون افزایش می دهند. در واقع، اختلال اتصال تنگ در بیماری های متعدد بیماری های خود ایمنی رایج است و قسمت مرکزی آن، ارتباط نزدیکی با پاتوژنز بیماری های خود ایمنی است که به طور گسترده شرح داده شده است. فرض بر این است که مکمل های غذایی صنعتی که معمولا مورد استفاده قرار می گیرند، عملکرد انسانی اپیتلیال انسانی را از بین می برند، بنابراین افزایش نفوذ پذیری روده از طریق اتصال تنگ باز، منجر به ورود آنتی ژن های ایمنی زایی خارجی و فعال شدن آبشار اتوایمیون می شود. تحقیقات آینده در مورد اثرات مواد افزودنی مواد غذایی - نفوذپذیری روده - نفوذپذیری خودکارآمدی دانش ما را در مورد مکانیزمهای رایج مرتبط با پیشرفت اتوایمیون افزایش خواهد داد.