کد مقاله کد نشریه سال انتشار مقاله انگلیسی نسخه تمام متن
6546748 1421813 2018 15 صفحه PDF دانلود رایگان
عنوان انگلیسی مقاله ISI
Mainstreaming ecosystem science in spatial planning practice: Exploiting a hybrid opportunity space
ترجمه فارسی عنوان
جریان اصلی علم اکوسیستم در عملیات برنامه ریزی فضایی: بهره برداری از فضای فرصت ترکیبی
کلمات کلیدی
علم اکوسیستم، رویکرد اکوسیستم، برنامه ریزی فضایی، طبیعت، خدمات محیط زیستی، حکومتداری محیط زیست، جریان اصلی
ترجمه چکیده
این مقاله یک چارچوب برای بهبود جریان اصلی علوم اکوسیستم در سیاست گذاری و تصمیم گیری در یک زمینه برنامه ریزی فضایی را توسعه می دهد. علم اکوسیستم به عنوان یک چتر جمعی پیشرفت می کند تا یک چارچوب کاری و رویکرد ریشه در تفکر سیستم های اجتماعی-محیطی را ایجاد کند، و یک اصطلاح شناخته شده اکوسیستم را ایجاد می کند: رویکرد اکوسیستم، خدمات اکوسیستم، چارچوب خدمات اکوسیستم و سرمایه طبیعی. رابط کاربری بین برنامه ریزی فضایی و علم اکوسیستم به عنوان یک فضای فرصت نظری برای بهبود فرآیندهای جریان اصلی سازگار با مدل انتشار راجرز (2003) مورد بررسی قرار گرفته است. ما مفاهیم دوقلو قلابها را پیوند می دهیم (علم اکوسیستم را به یک سیاست کلیدی یا اصطلاحی قانونی، وظیفه یا اولویت مربوط به یک گروه خاص از کاربران مربوط می شود) و "پل ها" (پیوند علم اکوسیستم با اصطلاح، مفهوم یا اولویت سیاست که استفاده می شود و به راحتی در میان گروه های مختلف و عمومی قابل درک است) به عنوان مکانیسم های ترجمه در تنظیمات جریان فرعی رشته ای. ما استدلال می کنیم که علم اکوسیستم می تواند در اولویت های کار موجود و واژگان عملیات برنامه ریزی فضایی با استفاده از این قلاب و پل ها تعبیه شود. سپس چهارچوب اصلی برای جریان اصلی، با استفاده از تحقیقاتی که به عنوان بخشی از برنامه ارزیابی اکوسیستم ملی بریتانیا در سال 2012-2014 صورت میگیرد، در چهار مورد مورد مطالعه قرار میگیرد؛ هر کدام منعکس کننده ظرفیت های مختلف، قابلیت ها، فرصت ها و موانع است. نتایج نشان می دهد اهمیت رهبری، خرید سیاسی، آمادگی برای آزمایش در خارج از مناطق قابل تشخیص و یادگیری اجتماعی به عنوان رانندگان اصلی پشتیبانی از فرآیندهای جریان اصلی. در حالی که هنوز در چارچوب اصلی در تنظیمات برنامه ریزی فضایی چالش های مهمی وجود دارد، شناسایی و استفاده از قلاب ها و پل ها به صورت جمعی، باعث افزایش کشش برای پیشرفت های بیشتر می شود؛ فراتر از وضعیت موجود برای ایجاد اضافی و تغییر رفتار احتمالی در حالت های مختلف تمرین جریان اصلی حرکت می کند. این رویکرد عملگرایانه کاربرد جهانی برای کمک به بهبود طبیعت محترم است و در سیستم های برنامه ریزی ملی و جهانی مورد توجه قرار گرفته است.
موضوعات مرتبط
علوم زیستی و بیوفناوری علوم کشاورزی و بیولوژیک جنگلداری
پیش نمایش مقاله
جریان اصلی علم اکوسیستم در عملیات برنامه ریزی فضایی: بهره برداری از فضای فرصت ترکیبی
چکیده انگلیسی
This paper develops a framework for improved mainstreaming of ecosystem science in policy and decision-making within a spatial planning context. Ecosystem science is advanced as a collective umbrella to capture a body of work and approaches rooted in social-ecological systems thinking, spawning a distinctive ecosystem terminology: ecosystem approach, ecosystem services, ecosystem services framework and natural capital. The interface between spatial planning and ecosystem science is explored as a theoretical opportunity space to improve mainstreaming processes adapting Rogers' (2003) diffusion model. We introduce the twin concepts of hooks (linking ecosystem science to a key policy or legislative term, duty or priority that relate to a particular user group) and 'bridges' (linking ecosystem science to a term, concept or policy priority that is used and readily understood across multiple groups and publics) as translational mechanisms in transdisciplinary mainstreaming settings. We argue that ecosystem science can be embedded into the existing work priorities and vocabularies of spatial planning practice using these hooks and bridges. The resultant framework for mainstreaming is then tested, drawing on research funded as part of the UK National Ecosystem Assessment Follow-On programme (2012-2014), within 4 case studies; each reflecting different capacities, capabilities, opportunities and barriers. The results reveal the importance of leadership, political buy in, willingness to experiment outside established comfort zones and social learning as core drivers supporting mainstreaming processes. Whilst there are still significant challenges in mainstreaming in spatial planning settings, the identification and use of hooks and bridges collectively, enables traction to be gained for further advances; moving beyond the status quo to generate additionality and potential behaviour change within different modes of mainstreaming practice. This pragmatic approach has global application to help improve the way nature is respected and taken account of in planning systems nationally and globally.
ناشر
Database: Elsevier - ScienceDirect (ساینس دایرکت)
Journal: Land Use Policy - Volume 70, January 2018, Pages 232-246
نویسندگان
, , , , ,