کد مقاله کد نشریه سال انتشار مقاله انگلیسی نسخه تمام متن
6547526 160093 2016 10 صفحه PDF دانلود رایگان
عنوان انگلیسی مقاله ISI
Public participation in environmental governance in the Philippines: The challenge of consolidation in engaging the state
ترجمه فارسی عنوان
مشارکت عمومی در حاکمیت محیط زیست در فیلیپین: چالش تثبیت در جذب دولت
کلمات کلیدی
تثبیت، مشارکت عمومی، سازماندهی نشده، حکومتداری محیط زیست،
ترجمه چکیده
این مقاله یک مرور کلی از میزان نهادینه سازی مشارکت عمومی در حکومتداری محیط زیست در فیلیپین را با استفاده از چارچوب سه ستون کنوانسیون اورانوس و اصل 10 راهنمایی می کند: دسترسی به اطلاعات، مشارکت عمومی در تصمیم گیری و دسترسی به عدالت در محیط زیست مسائل این تجزیه و تحلیل تغییرات تعامل عمومی را بررسی می کند و این چگونگی تعامل با ساختارهای سازمانی نهادی و محدودیت های اقتصادی کشور را تعریف می کند. این استدلال می کند که در حالی که کشور به نظر می رسد که یک طرح سازمانی قوی برای مشارکت عمومی داشته باشد، سطح قانونی پایین بودن نهادینه سازی فرایندهای مشارکتی واقعی وجود دارد که نمی تواند خودمختاری حقیقی از ساختارهای قدرت را بدست آورد. عامل مهمی در این امر، ضعف در بحث های عمومی و تعاملات بین گروه های جامعه مدنی در کشور است که مشروعیت نمایندگی، انسجام و ادغام ضروری را در تعامل با نهادهای دولتی محدود می کند. در حالیکه پلورالیسم یک اصل کلیدی در مشارکت عمومی است، وضعیت در فیلیپین محدودیت های کاربرد آن را نشان می دهد، به ویژه در زمینه سیاسی میراث فرهنگی. چنین ضعفی در میان پیچیدگی ها در جمع آوری منافع عمومی به منافع خاصی می انجامد که در تنظیم مجدد مرزهای مشارکت در مسائل زیست محیطی غالب می شوند و در عوض حکومت های همگانی جابجا می شوند.
موضوعات مرتبط
علوم زیستی و بیوفناوری علوم کشاورزی و بیولوژیک جنگلداری
پیش نمایش مقاله
مشارکت عمومی در حاکمیت محیط زیست در فیلیپین: چالش تثبیت در جذب دولت
چکیده انگلیسی
This paper provides an overview of the extent of institutionalization of public participation in environmental governance in the Philippines using the three-pillar framework of the Aarhus Convention and Principle 10 Guidelines: access to information, public participation in decision-making and access to justice in environmental matters. It analyzes the shifting demarcations of public engagement and how these are defined by the interplay of institutional-legal structures with the country's political economy constraints. It argues that while the country appears to have a strong institutional design for public participation, there is a decisively low level of institutionalization of actual participatory processes that could not achieve substantive autonomy from power structures. A critical factor to this is the weakness in public deliberations and interactions among civil society groups in the country that constrain legitimacy of representation, coherence and necessary consolidation in engagements with government institutions. While pluralism is a key tenet of public participation, the situation in the Philippines shows the limitations of its application, particularly amid a patrimonial political context. Such weakness amid complexities in aggregating public interest allows particular interests to predominate in reconfigurations of the boundaries of involvement in environmental matters, displacing otherwise legitimate groups in the margins of collaborative governance.
ناشر
Database: Elsevier - ScienceDirect (ساینس دایرکت)
Journal: Land Use Policy - Volume 52, March 2016, Pages 501-510
نویسندگان
,