Mother-child and teacher-child relationships and their influences on Chinese only and non-only children's early social behaviors: The moderator role of urban-rural status

تحقیقات در مورد تفاوت های بین تنها و تنها بچه های چینی در درجه اول رفتار اجتماعی کودکان را بررسی می کنند که با روابط زودهنگام خود با مادران و معلمان رابطه نزدیک دارد. در سال های اخیر، تعداد فرزندان غیرمالی که در مناطق شهری متولد شده اند، به دلیل تسکین سیاست های کودکتان افزایش یافته است که منجر به توزیع فرزندان غیرمستقیم می شود که از ابتدا در مناطق روستایی به وجود می آیند تا در هر دو شهر و مناطق روستایی. در این پژوهش، ویژگی های فعلی و تأثیرات روابط مادر و کودک و معلم و کودک در خصوص رفتارهای اجتماعی زودهنگام چینی و غیر تنها فرزندان از منظر تفاوت های شهری و روستایی بررسی شده است. داده ها از 126 تنها کودکان روستایی، 94 روستای غیر انتفاعی روستایی، 168 کودک تنها کودکان شهری و 155 کودک غیر شهری از 38 مهدکودک نیمه شهری در پکن، چین به دست آمد. تحلیل رگرسیون چندگانه سلسله مراتبی نشان داد که نزدیکی مادر و کودک مثبت مهارت های اجتماعی کودکان را به ویژه در کودکان غیرفعال پیش بینی می کند، در حالی که درگیری مادر و فرزندان به طور مثبت، مشکلات رفتاری درونی را در همه چهار گروه پیش بینی می کند. تعارض معلم و کودک، منفی مهارت های اجتماعی کودکان را به شدت در کودکان تنها شهری پیش بینی می کند. درگیری والدین و فرزندان تنها مشکلات روحی و روانی کودکان و کودکان تنها در کودکان روستایی را تشدید می کند، اما نزدیک بودن مادر و کودک، تنها مشکلات رفتاری کودکان خارجی روستایی را به خطر می اندازد. یافته ها نشان می دهد که اهمیت مادران برای بهبود نزدیک بودن، به ویژه تنها با کودکان روستایی، و برای معلمان برای جلوگیری از درگیری با هر دو شهر تنها و کودکان غیر تنها، و همچنین تنها کودکان روستایی است.