Personality traits and appearance-ideal internalization: Differential associations with body dissatisfaction and compulsive exercise

درونی سازی نازک-ایدهآل یک عامل خطرناک برای نارضایتی و خوردن بدن است. برعکس، درونی سازی ورزش ایده آل اغلب با نارضایتی از بدن ارتباطی ندارد، اما تمرکز اجباری را پیش بینی می کند (به عنوان مثال، تمرین با استحکام و قاعده که با وجود عواقب ناگوار ادامه دارد). صفات شخصیتی متمایز می تواند مربوط به درونی شدن آرمان های مختلف ظاهر شود که ممکن است با نتایج اختلالات خوردن متفاوت باشد. تحقیقات گذشته نشان داده است که روانپزشکی با نارضایتی از بدن ارتباط دارد، در حالی که برون گرا و وجدان بودن با ورزش منظم و مشکل ساز مرتبط است. در تحقیق حاضر در بین 531 نفر از میان صفات شخصیتی (یعنی روان رنجوری، برون گرا، وجدان بودن)، درونی سازی ظاهر ایده آل (یعنی ایده آل نازک و ورزشی-ایده آل) و شناخت / رفتار (یعنی نارضایتی از بدن، تمرین اجباری) مردان کالج و زنان. علاوه بر این، ما بررسی کردیم که آیا درونی بودن ظاهر ایده آل، روابط بین صفات شخصیتی با نارضایتی از بدن و تمرین اجباری را متاثر می کند. همانطور که ​​انتظار می رفت، نارضایتی بدن به طور مثبت با روان رنجوری مرتبط بود و تمرکز اجباری با اضطراب ارتباط مثبت داشت. درونی سازی نازک-ایده آل با روان رنجوری رابطه مثبت دارد، درونی سازی ورزشی-ایده آل با وجدان بودن رابطه ای مثبت دارد، و هر دو درونی سازی نازک و ورزشکاری-ایده آل با برتری است. پس از کنترل جنسیت، شاخص توده بدنی، درون سازی ایده آل ظاهر و ایده آل و ویژگی های باقیمانده شخصیت، اثرات غیر مستقیم روحیه گرایی و برونگرایی بر عدم رضایت از طریق درونی سازی نازک ایده آل، قابل توجه بود. غلبه بر غربالگری و وجدان بودن به طور غیرمستقیم با تمرکز اجباری از طریق درون سازش-ایدهآل ورزشی مرتبط بود، در حالی که اثر غیر مستقیم روانپزشکی به متغیرهای وابسته بود. به این ترتیب، ویژگی های شخصیتی ممکن است با شناخت / رفتار های متمایز اختلالات خوردن مرتبط با درونی شدن آرمان های ظاهر خاص ارتباط داشته باشد.