The development of structural analogy in number-line estimation

مطالعات اخیر نشان داده است که ساختن برآورد تعداد خطوط نیاز به دانش نه تنها تعداد زیادی از مهارت های شناختی دیگر را دارد. در اینجا ما استدلال می کنیم که یکی از اجزای اساسی تخمین شماره خط فعالیت مربوط به تعداد هدف به یک نقطه مرجع عددی دیگر (به عنوان مثال، برآورد قبلی، نقطه پایانی خط) و سپس گسترش این رابطه به دامنه فضایی به عبارت دیگر، کودکان هنگام برآوردن مهارت های استدلالی مشابهی را استخدام می کنند. از آنجا که این مقایسه های مشابه می بایست هر دو انتخاب یک نقطه مرجع عددی و مقایسه آن نقطه مرجع با تعداد هدف باشد، ما قصد داریم بدانیم که کدام مرجع کودکان استفاده می شود و چگونه از آنها استفاده می کنند. برای این منظور، ما آزمایش کردیم که چگونه و چگونه 5-، 6-، و 7 ساله از تخمین های قبلی خود برای محدود کردن تخمین های بعدی استفاده می کنند. ما دریافتیم که کودکان از تخمینهای قبلی خود به عنوان نقاط مرجع استفاده می کنند، که کودکان مسن تر از نقاط مرجع متفاوت از فرزندان جوان استفاده می کنند و توانایی دسترسی به برآوردهای پیشین، توانایی جوانترین شرکت کنندگان را در انجام کار برآورد ما در تعداد محدودی محدود کرد. ما نتیجه می گیریم که مولفه استدلال مشابهی تخمین شماره خطی قابل توجه است و اولین ارزیابی عملکرد کودکان را شکل می دهد.