Stronger shared taste for natural aesthetic domains than for artifacts of human culture

افراد می توانند از لحاظ زیبایی با مجموعه ای از تجربیات بصری (نقاشی، نقاشی های کوهستانی و غیره) مشغول به کار شوند، اما فرایندهایی که از این روش اساسی تعامل با جهان پشتیبانی می کنند، درک نمی شوند. ما آزمایش کردیم که آیا اختلافات سیستماتیک در درجه ی طعم مشترک در حوزه های زیباشناختی بصری وجود دارد؟ در آزمایش 1، تنظیمات برای پنج حوزه زیبایی شناختی بصری با استفاده از طراحی بین افراد مورد سنجش قرار گرفت. درجه توافق میان شرکت کنندگان به وسیله دامنه متفاوت بود، با ترجیحات برای تصاویر چهره ها و مناظر حاوی نسبت زیادی از طعم مشترک، در حالی که ترجیحات برای تصاویر معماری بیرونی، معماری داخلی و آثار هنری منجر به تفاوت های فردی قوی. آزمایش 2 با استفاده از یک طرح قدرتمند درون موضوعی برای مقایسه دو دامنه با هم همسان - منظره های طبیعی و معماری بیرونی استفاده کرد. توافق در میان افراد به طور چشمگیری برای مناظر طبیعی بیشتر از معماری بیرونی بود، و هیچ اختلاف در قابلیت اطمینان وجود نداشت. این نتایج نشان می دهد که درجه ای از ترجیح زیبایی شناسی مشترک در مقابل فردی به طور سیستماتیک در حوزه های بصری، حتی برای تصاویر عکاسی از محتوای دنیای واقعی، متفاوت است. یافته ها نشان می دهد تمایز بین حوزه های طبیعی (مثلا چهره ها و چشم انداز) و مصنوعات از فرهنگ بشر (مانند معماری و آثار هنری) یک اصل کلی سازمانی است که حاکی از حضور طعم زیبایی شناختی مشترک است. ما پیشنهاد می کنیم که ارتباطات رفتاری دامنه های طبیعی به پردازش اطلاعات و به تبع آن تجربه زیبایی شناختی است که در بین افراد بسیار محافظت می شود؛ مصنوعات فرهنگ بشری، که ارتباطات رفتاری یکنواختی برای اکثر افراد ندارند، نیازمند استفاده از احساسات زیبایی شناسی فردی است که تجارب مختلف و منابع مختلف اطلاعات را منعکس می کند.