Consultation and illness behaviour in response to symptoms: A comparison of models from different disciplinary frameworks and suggestions for future research directions

همه ما بیمار و علاقه علمی اجتماعی به ما چگونه پاسخ می دهیم - مطالعه رفتار بیماری - ادامه نمی دهد. مدل های موجود مفید هستند، اما در سیلوهای انضباطی توسعه داده شده اند و در نتیجه تلاش های فکری و تجربی هدر رفته و عدم انباشت دانش در رشته ها ایجاد شده است. ما یک بررسی بحرانی و مقایسه دقیق سه مدل فرایند پاسخ به علائم را ارائه می دهیم: مدل اقدامات بیماری، مدل عقلایی خودرا تنظیم سلامت و بیماری و مدل قسمت شبکه. ما یک چارچوب یکپارچه را پیشنهاد می کنیم که در آن علائم، واکنش ها و اقدامات به طور همزمان در معرض دانش انباشته شده و از طریق تعاملات تفسیر و ارزیابی می شود. ارزیابی ممکن است ناخودآگاه باشد و تحت تأثیر تا حدی است که علائم خود را تحمیل می کنند، انتظارات از نتایج، منابع موجود و درک علایم و پیامدهای احتمالی. اقدامات انجام شده بخشی از یک فرایند حل مسئله است که از طریق آن هر دو فرد و شبکه اجتماعی فوری آنها به دنبال (به) دستیابی به «عادی بودن» می رسند. پاسخ نیز تحت تأثیر ساختار اجتماعی (به طور مستقیم و غیر مستقیم)، انتظارات فرهنگی از سلامت، معنای علائم و دسترسی و درک استفاده قانونی از خدمات است. تغییرات در دانش، در حالت تجسم یافته و در احساسات می تواند به طور مستقیم در هر نقطه تاثیر گذار باشد. ما دشواری در کارکردن یک چارچوب یکپارچه در سطوح مختلف تحلیل را دست کم نگیریم. تلاش برای انجام این کار، ما را به راحتی بین عقاید انضباطی برای انجام تحقیقات آینده نگر و طولی، که از روش های جدید برای بررسی پاسخ به علائم در زمینه عواطف و همچنین پاسخ های شناختی و تعامل در شبکه های اجتماعی استفاده می کند، به کار می گیرد. در حالی که به چالش کشیدن چنین روشی، تجمع دانش در رشته ها را تسهیل می کند و جنبش را فراتر از توصیف می کند تا تغییرات در پاسخ های فردی و سازمانی را تغییر دهد.