Electoral incentives, term limits, and the sustainability of peace

یکی از چند واقعیت تلطیف شده در روابط بین الملل این است که دموکراسی ها، برخلاف دولت های مستبد، تقریبا هرگز با یکدیگر مبارزه نمی کنند. یافته های تجربی اخیر نشان می دهد که این الزام محدود کننده این نتیجه را نامناسب می سازد: دیوارهای دموکراتیک که در آن حداقل یک کشور محدودیت های زمانی را برای اجرایی اعمال می کند، به عنوان خط مشی متضاد به عنوان دیکتاتهای استبدادی و مخلوط است. علاوه بر این، در دموکراسی هایی که دارای محدودیت های دوجانبه هستند، مناقشات در دوره دوم اجرایی بیشتر احتمال دارد. برای توجیه این یافته ها، روابط بین الملل را به عنوان یک معضل مکرر زندانیان معرفی می کنیم. ما نشان می دهیم که ترس از دست دادن دفتر باعث می شود رهبران دموکراتیک تمایل بیشتری به ایجاد اختلافات پر هزینه داشته باشند. مهمتر از همه، اگر این رهبران کنونی بتوانند مجددا انتخاب شوند، این اثر انضباط فقط در کار است. بنابراین محدودیت های مدت، حفظ روابط صلح آمیز را سخت تر می کند.