The diffusion of corporate governance to emerging markets: Evaluating two dimensions of investor heterogeneity

این مطالعه به بررسی اینکه آیا سرمایه گذاران نهادی خارجی می توانند ارزش سهامداران را در بازارهای نوظهور افزایش دهند. ما به دو جنبه ناهمگونی سرمایه گذار توجه می کنیم: آیا سرمایه گذاران خود را به عنوان فعالان اعلام می کنند یا اینکه فعالان از کشورهایی با سنت های قوی از فعالیت سرمایه گذاران (که بر اساس برداشت های غلط غلط در کشورهای خودشان مشخص شده اند) آمده است. اولا با استفاده از یک رویکرد مطالعه رویدادی با توجه به اطلاعیه های خرید بلوک توسط سرمایه گذاران نهادی خارجی در کره، ما دریافتیم که قیمت سهام تنها زمانی افزایش می یابد که سرمایه گذاران نهادی خارجی اعلام کنند که خود را به عنوان فعال (افزایش در عرض یک روز 20 روزه به طور متوسط ​​3٪ ) دوم، ما متوجه شدیم که واکنش های مثبت قیمت سهام، هنگامی که سرمایه گذاران فعال از کشورهای مبدأ با سنت های قوی از فعالیت سرمایه گذار (که در طول یک پنجره 20 روزه به طور متوسط ​​7 درصد افزایش می یابد) بیشتر می شوند. سوم، ما دریافتیم که شرکت های هدف بیشتر احتمال دارد که صندوق های نقدی را کاهش دهند، نسبت بدهی های اهرمی، و پرداخت های سود تقسیم سود، بازپرداخت سهام و مدیرعامل بیشتر نزدیک به تغییر درآمد باشند، اما تنها اگر فعالان خارجی از کشورهایی با سنت های قدرتمند . ما در رابطه با انتخاب احتمالی انتخاب با تساوی امتیاز گزینش می پردازیم.