Risk bearing capacity and the bearers of responsibility

ریسک موضوعی است که از زمان انتشار نشریه بک (1986) در مورد جامعه «خطر» بیش از متخصصان سازمان ها و دانشگاهیان توجه کرده است. بک در زیر سایه انحطاط هسته ای چرنوبیل نوشت که روشن کرد که ما در معرض خطراتی هستیم که نمی توانیم آن را لزوما ببینیم، اما هنگامی که متوجه شدند، بلافاصله تحت تاثیر قرار می گیرند. بحران مالی سال 2007/8 موجب شد که ریسک عظیمی را که صنعت مالی نمایان می شود، و مقرراتی که برای کنترل این خطرات، به توجه گسترده تر، منجر شود. مرکزی برای کسب و کار بانکی الزام است که با ریسک ذاتی هر کسب و کار مقابله کنیم، ابزارهایی برای مدیریت پیامدهای ریسک، و همچنین تجارت این ابزارها فراهم کنیم. علاوه بر مدیریت ریسک، همانطور که توسط قوانین یا مقررات مانند استانداردهای حسابداری مالی مورد نیاز است، هدف از مقررات بانکی نیز مدیریت ریسک های ذاتی شده ناشی از جمع آوری ریسک است، یعنی آن دسته از خطرات ناشی از مدیریت ریسک مالی توسط تجارت معامله خطر. با توجه به اهمیت زیادی از ریسک و مدیریت آن، یک کار ضروری است نه فقط درباره محتوای تنظیمات، بلکه همچنین شرایط مرکزی مورد استفاده در آن. برای اینکه بپرسید منظور از این اصطلاحات چیست، چه چیزی باید در هنگام استفاده از آنها مورد توجه قرار گیرد، چگونه توجه ما را به خود جلب می کنند؟ هدف از این مقاله، نگاه دقیق تر به اصطلاح ظرفیت ریسک بالایی است و استفاده از آن در مقررات بانکی قراردادهای بازل.