An assessment of urban park access in Shanghai - Implications for the social equity in urban China

مسئله این است که آیا منابع سبز شهری به طور صحیح در میان گروه های مختلف اجتماعی توزیع می شوند، نگرانی عمده در مورد حقوق اجتماعی و عدالت زیست محیطی برای دولت ها و دانشمندان است. این موضوع به ویژه برای کشورهای در حال توسعه در حال توسعه مانند چین که نابرابری در حال افزایش است، مرتبط است. این مقاله بررسی اینکه آیا توزیع خدمات پارک های شهری برای جمعیت حاشیه ای در چین برابر است یا خیر. ما شانگهای را به عنوان مورد مطالعه انتخاب کردیم و سه بعد مجموعه بندی گروه، یعنی ویژگی های جمعیت شناختی، وضعیت اقتصادی اجتماعی و ساختار فضایی اجتماعی را در نظر گرفتیم. ما روش خوشه بندی فضایی را برای ارزیابی شباهت ها و تفاوت های ارتباط بین الگوهای فضایی دسترسی به پارک های شهری در میان گروه های مختلف اجتماعی استخدام می کنیم. جالب توجه است، ما دریافتیم که گروه های آسیب پذیر بیش از شهروندان ثروتمند ترجیح می دهند. تلاش های محلی شهرداری اطمینان داد که دسترسی به پارک های شانگهای به طور اجتماعی عادلانه باقی می ماند. علاوه بر این، ما آن را به مسیر وابستگی میراث سوسیالیست چین به قبل از اصلاحات بازارگردانی تقدیم کردیم.