Accessibility, vulnerability, and resilience in a stochastic model of sustainable ecotourism

ما نشان می دهیم که چگونه مفاهیم دسترسی، آسیب پذیری و انعطاف پذیری می توانند مورد استفاده قرار بگیرند تا در مورد مدیریت پایدار یک منطقه طبیعی که برای اکوتوریسم استفاده می شود، روشن شود. برای این منظور، ما دو مدل نظری صفر را طراحی و تحلیل می کنیم که به شیوه های مختلف به مسئله مدیریت پایدار پی می برند. در مدل اول، محدودیت ظرفیت تعداد اکوتوریست ها که مجاز به بازدید از منطقه طبیعی هستند و نرخ بهینه ای که مدیر عامل سازمان اکوتوریستی خدمات اکتووریست ها را فراهم می کند، از نظر درونی تعیین می شود. در مدل دوم، هیچ محدودیت ظرفیتی وجود ندارد، اما مدیر درون زا اعداد بهینه اکتووریست هایی را که قبل از ارائه خدمات به این اکوتوریسم ها مجاز به وارد شدن به منطقه طبیعی هستند، تعیین می کند. جنبه پایداری مشکالت مدیریتی به دو صورت بررسی می شود. اول، مفهوم سازی دسترسی، آسیب پذیری و انعطاف پذیری بستگی به معیارهای بلندمدت خاص دارد. دوم، هدف در دو مدل که مدیر بهینه سازی می کند، با استفاده از این معیارهای درازمدت فرموله می شود.