Realism on the rocks: Novel success and James Hutton's theory of the earth

در این مقاله، من یک مطالعه موردی تاریخی جدید را به بحث بحث رئالیسم علمی معرفی می کنم. در اواخر قرن هجدهم، جیمز هاتون، فیلسوف طبیعی اسکاتلند، دو پیشگویی جدید موفق را انجام داد. اولین مورد رگه های گرانیتی است که از توده های گرانیت وارد می شوند. دوم، در مورد آنچه که اکنون زمین شناسان به آن پرداخته اند، ناهماهنگی های زاویه ای است: بخش های قدیمی تر از طبقه هائی که در بخش های جوان قرار می گیرند، این دو در زاویه های مختلف قرار دارند. این پیش بینی ها، من استدلال می کنم، به طور بالقوه برای رئالیسم انتخابی علمی در آن دسته از اجزای نظریه هاتون که حتی امروز تقریبا درست نیست، نقش های مختلفی در تولید آنها داشته اند، مشکل ساز هستند. هدف اینجا این نیست که یک تحلیل کامل فلسفی ارائه شود، بلکه باید موضوع را به بحث گذاشت تا جزئیات تاریخ را نشان دهد و نشان دهد چرا، حداقل برای نخستین بار، یک مشکل برای رئالیسم انتخابی را ارائه می دهد. اولا من نظریه هاتون را توضیح می دهم. من پس از آن یک گزارش از پیش بینی های هاتون و تایید آنها را. بعد، من توضیح می دهم که چرا این پیش بینی ها مربوط به بحث های واقع گرایی است. در نهایت، من معتقدم که کدامیک از اجزای نظریه هاتون، بر اساس اعتقادات فعلی، درست (یا تقریبا درست) هستند که (حتی تقریبا) درست نیستند و مسئولیت این موفقیت ها را داشتند.