کد مقاله کد نشریه سال انتشار مقاله انگلیسی نسخه تمام متن
7551669 1490326 2016 10 صفحه PDF دانلود رایگان
عنوان انگلیسی مقاله ISI
Giving up on convergence and autonomy: Why the theories of psychology and neuroscience are codependent as well as irreconcilable
ترجمه فارسی عنوان
رها کردن همگرایی و استقلال: چرا نظریه های روانشناسی و علوم اعصاب هم بستگی دارند و هم غیر قابل پذیرش
کلمات کلیدی
روانشناسی، علوم اعصاب، کاهش تئوری، ایده آل سازی، استقلال، همگرایی،
ترجمه چکیده
بحث فلسفه ذهن و فلسفه علم در مورد چگونگی تفسیر رابطه بین علوم اعصاب و روانشناسی، بحث دراز مدت است. به طور سنتی استدلال شده است که هر دو حوزه در طول زمان تکامل و تغییر خواهند کرد تا زمانی که در حساب یکپارچه یکسان از رفتار انسانی همگرا شوند، و یا اینکه آنها همچنان در انزوا کار خواهند کرد با توجه به اینکه خواص و حالت هایی را که از نظر یکسان یکی دیگر (با توجه به چندامتیابی وضعیت های روانی). در این مقاله استدلال می کنم که پیشرفت در روانشناسی و علوم اعصاب وابسته به این واقعیت است که هر دو این موقعیت ها غلط هستند. من معتقد هستم که نظریه های روانشناسی و نظریه های علوم اعصاب از لحاظ علمی صرفا به عنوان ابزار های بازنمودی ارزشمند است، زیرا آنها نمی توانند در یک حساب واحد ادغام شوند. با این حال، من موافق موقعیت خودمختاری است، من پیشنهاد می کنم که نظریه های روانشناسی و علوم اعصاب عمیقا وابسته به یکدیگر برای بهبود و بهبود بیشتر است. در این راستا، همبستگی غیر قابل انطباق بین روانشناسی و علوم اعصاب وجود دارد که برای هر دو حوزه برای بهبود و پیشرفت ضروری است. دو دامنه برای همیشه مرتبط هستند در حالی که همزمان قادر به ادغام نیستند.
موضوعات مرتبط
علوم انسانی و اجتماعی علوم انسانی و هنر تاریخ
پیش نمایش مقاله
رها کردن همگرایی و استقلال: چرا نظریه های روانشناسی و علوم اعصاب هم بستگی دارند و هم غیر قابل پذیرش
چکیده انگلیسی
There is a long-standing debate in the philosophy of mind and philosophy of science regarding how best to interpret the relationship between neuroscience and psychology. It has traditionally been argued that either the two domains will evolve and change over time until they converge on a single unified account of human behaviour, or else that they will continue to work in isolation given that they identify properties and states that exist autonomously from one another (due to the multiple-realizability of psychological states). In this paper, I argue that progress in psychology and neuroscience is contingent on the fact that both of these positions are false. Contra the convergence position, I argue that the theories of psychology and the theories of neuroscience are scientifically valuable as representational tools precisely because they cannot be integrated into a single account. However, contra the autonomy position, I propose that the theories of psychology and neuroscience are deeply dependent on one another for further refinement and improvement. In this respect, there is an irreconcilable codependence between psychology and neuroscience that is necessary for both domains to improve and progress. The two domains are forever linked while simultaneously being unable to integrate.
ناشر
Database: Elsevier - ScienceDirect (ساینس دایرکت)
Journal: Studies in History and Philosophy of Science Part A - Volume 56, April 2016, Pages 135-144
نویسندگان
,