Heme binding site in apomyoglobin may be effectively targeted with small molecules to control aggregation

تعدادی از لیگاندهای با وابستگی به محل اتصال آپومایوکلوبین به آزمایش برای کنترل تجمع آمورف و فیبریلر در پروتئین مورد آزمایش قرار گرفتند. تکنیک های متعددی از جمله فلورسانس، پراکندگی نور پویا، میکروسکوپ الکترونی انتقال، تجزیه و تحلیل دات بلو با مطالعات پایداری برای تعیین ویژگی های ساختاری و ارزیابی سمیت سلولی ساختارهای پروتئینی میان و نهایی تشکیل شده در طی روند تجمع استفاده شد. از مولکول های کوچک بررسی شده، کریزین و نیل قرمز با شباهت های ساختاری بالا به هم برای مطالعات بیشتر انتخاب شدند. به نظر می رسد تنها شکل گیری فیبریل توسط نیل قرمز جلوگیری شود، در حالی که کریسین با انعطاف پذیری ساختاری بیشتر قادر به جلوگیری از تشکیل هر نوع تشکیل دهنده گردید. دو لیگاند بر روی تجمع در مراحل مختلف تشکیل ساختاری متوسط، توانایی تعیین شده از نظر میزان همبستگی آنها با هم انجام شد. بر اساس مطالعات ساختاری و سمیت، نتیجه گیری می شود که لیگاندهای مشابه ساختار به هم ممکن است در تأثیر در مراحل مختلف شکل گیری کلسترول و قدرت سمیت ساختارهای پروتئینی موثر باشد. از آنجا که متالوپروتئینها بیش از سی درصد از پروتئین های شناخته شده را تشکیل می دهند، نتیجه گیری می شود که استراتژی کنونی ممکن است به طور کلی اهمیت داشته باشد.