Supplemental morphine infusion into the posterior ventral tegmentum extends the satiating effects of self-administered intravenous heroin

موش ها به خودی خود هروئین تزریق می کنند؛ اهرم به خوبی آموزش دیده حیوانات را در سرعت های آهسته و منظم در سراسر طیف گسترده ای از دوزهای داخل وریدی فشار دهید. مکث بین تزریق های پیوسته حاصل شده با دوز تزریق قبلی متناسب است و تصور می شود که دوره های سفتی دارو را منعکس می کند. موشها همچنین به صورت مستقیم از طریق میکروکنترل به مواد مغذی در مناطق خلفی سلولهای شکمی به خودی خود اعمال می کنند. برای تعیین اینکه آیا مکث بین تزریق داخل وریدی خود به علت اقدامات اپیدمی در تگنوم شکمی خلفی است، ما در طی جلسات خودآموز تزریق داخل وریدی در موشهای صحرایی به طور مستقیم به این منطقه مورفین تزریق کردیم. دیالیز معکوس مورفین به قاعده شکم خلفی شکاف فواصل بین تزریق های به دست آمده را افزایش داد. فواصل پاسخ بینابینی برای تزریق به قسمتهای تنگترال خلفی شکمی، مکانهایی در منطقه که به طور متفاوتی به عنوان دم قلبی شکمی یا به عنوان هسته تثبیت کننده روسترومدائی شناخته شده بود، بیشتر بود. این سایت هایی که مورفین طولانی شدن فواصل بین پاسخ را افزایش می دهد، مطابق با سایت هایی است که در آن مواد مخدر در تقویت رفتار سازمانی موثرتر است.