The putative glymphatic signature of chronic fatigue syndrome: A new view on the disease pathogenesis and therapy

پاتوفیزیولوژی پایه سندرم خستگی مزمن هنوز کاملا درک نشده و درمان های درمانی برای این اختلال در حال حاضر وجود ندارد. با این حال، افزایش شواهد عصبی نشان می دهد که اختلالات عملکردی و ساختاری در مغز بیماران مبتلا به سندرم خستگی مزمن وجود دارد که نشان می دهد سیستم عصبی مرکزی در این اختلال دخالت دارد و حداقل برخی از بیماران مبتلا به سندرم خستگی مزمن ممکن است پایه عصبی پایه ای برای بیماری خود داشته باشند. . در مقاله حاضر، ما گمان می کنیم که اختلال گلیفرد، ایجاد سمیت در سیستم عصبی مرکزی، ممکن است مسئول حداقل برخی موارد سندرم خستگی مزمن باشد. ما بیشتر ادعا می کنیم که انحراف مایع مغزی نخاعی مانند شانت های لومبوپیتونال ممکن است به این زیر گروه از بیماران با بازگرداندن انتقال گلیفوفات و حذف زباله از مغز سودمند باشد. اگر چه شواهد اخیر نشان می دهد که حداقل برخی از بیماران مبتلا به سندرم خستگی مزمن ممکن است از تخلیه مایع مغزی نخاعی بهره مند شوند، اما برای تأیید این یافته ها و تعیین اینکه آیا این می تواند به افزایش جریان مایعات گلیفوفات و ترخیص مایعات بینابینی کمک کند، مطالعات بیشتری لازم است. اگر تأیید شود، می تواند راه های امیدوار کننده ای برای درمان آینده سندرم خستگی مزمن ارائه دهد. واضح است که با توجه به ماهیت تهاجمی نسبی انحراف مایع مغزی نخاعی، این روش ها باید برای بیماران مبتلا به سندرم خستگی مزمن که به شدت ناتوان کننده هستند یا برای کسانی که دارای سردرد شدید هستند قرار گیرد. به هر حال، به نظر می رسد ارزشمند است تا هر گونه تلاش برای شناسایی درمان های جدید برای بیماران مبتلا به این بیماری ویرانگر، به خصوص با توجه به اینکه در حال حاضر هیچ درمان موثر برای این بیماری وجود ندارد.