Tumor markers - A bird's eye view

نشانگرهای توموری را نمی توان به عنوان شیوه های اولیه برای تشخیص سرطان دهان تفسیر کرد. ابزار اصلی آنها در پزشکی بالینی یک آزمایش آزمایشگاهی برای حمایت از تشخیص است. یک میزبان نشانگرهای تومور توصیف شده است و هر ساله آن ها جدید می شوند. تکنیک های جدید تحقیقاتی در سطح سلولی و مولکولی نشان دهنده وعده بزرگ در تعریف ضایعات بالقوه بدخیم است، اما مطالعات عمیق تر در آینده، برای تعیین مفید بودن آنها عملی است. نشانگرهای تومور عمدتا قابل اعتماد در نظارت بر پاسخ درمان هستند و همچنین در تشخیص زودهنگام عود بیماری (قبل از توسعه علائم قابل علاج بالینی). با توجه به بی کفایتی آنها، تعیین مارکرهای تومور می تواند به صورت استثنایی به عنوان روش های غربالگری و نه تنها ابزار تشخیصی مورد استفاده قرار گیرد. با این حال، در ترکیب با سایر روش های تشخیصی، آنها نقش مهمی در روند تشخیصی و برنامه ریزی درمان دارند. علاوه بر این، با ترکیب نشانگرهای مختلف تومور، ما می توانیم در دنبال کردن یک نوع بدخیمی، مشخصه و حساسیت بیشتری به دست آوریم.