Metapopulation mirages: Problems parsing process from pattern

برای توصیف و پیش بینی توزیع و فراوانی گونه ها، مدل های اکولوژیکی تلاش می کنند تا مفاهیم تنوع زیستی و بیوگرافی را متحد کنند. دو فرضیه مکانیستیک، مدل بی طرف و مدل فراوانی جمعیت در سطح جامعه، دارای پتانسیل برای مقایسه مستقیم هستند. با این حال، اگر فرضیه ها توانایی توصیفی مشابهی داشته باشند، پتانسیل نادرست به ارزیابی مکانیسم های زیربنایی داده های مشاهده شده وجود دارد. در این مقاله، ما تعدادی از متغیرهای سیستم همسایگی جزیره-سرزمین اصلی و متغیرهای ساختاری جامعه بیوتیک را دنبال کردیم که به دنبال سازوکارهای زیربنایی این دو فرضیه به منظور مقایسه توانایی های توصیفی مدل نسبت به یکدیگر و به یک مدل صفر است. ما دریافتیم که مدلهای صفر و متا آپوپاتی میتوانند اطلاعاتی را که در زیر مفروضات مربوطه برای بسیاری از ساختارهای سیستم شبیه سازی شده ایجاد شده، دقیقا توصیف کنند. مدل خنثی به طور کلی قادر به توصیف داده های ایجاد شده در شرایط خنثی نسبت به مدل صفر نیست. مدل سازی نیز محدودیت های این مدل های مکانیستی را شناسایی کرده است که در آن پویایی متاپول پتانسیل به دست می آید اما اتفاق نمی افتد و ناکامی در تشخیص پویایی متاوپولوله ای که در واقع رخ می دهد، وجود دارد. برای کمک به حل این مشکل، ما همچنین مجموعه ای از شرایط را که در آن دینامیک متاوپولیزاسیون، اگر در واقع رخ می دهد، از مدل های صفر یا خنثی شناسایی کنیم. چنین سیستمی دارای تنوع متوسطی در فاصله از سرزمین اصلی، تراکم گونه های سرزمین اصلی و منطقه جزیره، و همچنین تعداد کم و متوسط ​​گونه های جزیره و گونه (10-50) است. شبیه سازی ها توانایی تشخیص مدل های یکپارچه را در شرایط خاص نشان داد، اما شرایطی وجود دارد که مدل ها معادل و مدل است که بهترین توصیف داده ها با سازوکار پایه سازگار نبود. این کاستی ها ممکن است منجر به نتیجه نادرستی در مورد مکانیزم هایی شود که احتمالا تولید الگوهای مشاهده شده در فراوانی و توزیع گونه ها را ایجاد می کند.