When should we use simple decision models? A synthesis of various research strands

بسیاری از تصمیمات را می توان با مدل های کمی تحلیل و پشتیبانی کرد. این مدل ها روانشناسی پیچیده هستند، زیرا آنها نیازمند ایجاد و ترکیبی از مقادیر مانند احتمالات، امکانات و وزن هستند. آنها ممکن است ساده شوند تا شفاف تر شوند و منجر به افزایش اعتماد، انعکاس و بینش شوند. این مزایای بالقوه سادگی باید در برابر هزینه های احتمالی آن، به ویژه ممکن است کاهش عملکرد را در نظر بگیرد. ما بررسی و تلفیق تحقیقاتی که از تجزیه و تحلیل های ریاضی و شبیه سازی های کامپیوتری برای بررسی اینکه آیا و هنگامی که مدل های ساده تر از مدل های پیچیده تر، بدتر، برابر یا بهتر عمل می کنند، استفاده می شود. رشته های تحقیقاتی مختلف این کار را دنبال کرده اند، اما نتیجه های مشابهی را به دست نیاورده اند: کار بر روی تصمیمی که اغلب تکرار می شود، مانند استنتاج و پیش بینی، که عمدتا عملی است و شامل یک یا چند تصمیم گیرنده است، شرایطی را مطرح می کند که در آن مدل های ساده تر، از پیچیده تر است، و برخی از محققان پیشنهاد کرده اند که مدل های ساده تر باید ترجیح داده شوند. از سوی دیگر، در تصمیمات بیشتر یا کمتر یکپارچه، به عنوان تجزیه و تحلیل اولویت و چند معیاره که معمولا تصمیم گیری گروهی و استراتژیک است و مشارکت چندگانه، کار می کنند، نتیجه گرفته است که مدل های ساده می توانند در بهترین حالت تقریبا با مدل های پیچیده تر . ما نشان می دهیم که چگونه می توان این نتیجه گیری ها را آشتی داد. علاوه بر این، ما در مورد نظریه موجود برای توضیح عملکرد نسبی مدل های ساده و پیچیده بحث می کنیم. در نهایت، ما یک کمک برای کمک به تعیین اینکه آیا یک مدل ساده باید برای یک نوع خاص از تصمیم گیری استفاده شود یا خیر، ارائه کنیم.