Local canopy diversity does not influence phenotypic expression and plasticity of tree seedlings exposed to different resource availabilities

به نظر می رسد تنوع گونه ها به ناهمگونی محیط زیست و پیچیدگی زیستگاه منجر شده است، که به نوبه خود بر انتخاب سطوح بالاتری از ظرافت فنوتیپی گونه های گیاهی تأثیر می گذارد. در حالی که شواهد اخیر نشان داد که تنوع گونه های محلی و ناهمگنی زیست محیطی به عنوان فشار انتخابی بر روی صفات و پلاستیسیته گیاهان تاثیر می گذارند که ویژگی های آنها را به هویت و غنای گونه های همسایگان خود تنظیم می کند، برای گونه های درختی کمی شناخته شده است. در اینجا ما تغییرات در بیان و پلاستیک فنوتیپی و گیاهچه های دو گروه کاربردی (گسترده و درختان) که از جوامع با غنای گونه های مختلف قاجاری در دو نوع مخروط جنگل (جنگل های همجوار و مدیترانه ای) می آیند، مورد بررسی قرار دادیم. ما یک آزمایش گلخانه ای را انجام دادیم تا واکنش نهال ها را در دسترس بودن نور و مواد مغذی مختلف، اندازه گیری صفات کاربردی مختلف مربوط به کسب منابع را بررسی کنیم. نتایج ما نشان داد که نهال هایی که از جوامع تک تک و متنوع متنوع تر بودند، توانایی بیان و پاسخ فنوتیپی مشابهی را به درمان های مطالعه داشتند. این یافته ها نشان می دهد که غنای گونه کانوپی در این مرحله زودرس فشارهای انتخابی قابل تشخیص را بر روی فنوتیپ های درختی و پلاستیک نداشته است. علاوه بر این، تفاوت های بزرگی در بیان و پویایی فنوتیپ بین دو گروه عمده عملکردی (گونه های مخروطی و گونه گسترده ای) یافت شد. به طور مشخص، ما دریافتیم که لایه های سفید به وسیله ی پلاستیک های سبک و مواد مغذی نسبت به گونه های مخروطی، عمدتا در جنگل های مدیترانه، به مقادیر متوسط ​​بالاتر در صفات عملکردی اصلی رسید. این یافته نشان می دهد که گونه های گسترده ای بالقوه ظرفیت بالاتری برای پاسخگویی به شرایط محیطی آینده در مقایسه با گونه های کپور در مراحل اولیه دارند، که مزیتی است که می تواند برای توان رقابتی گونه ها برای منابع و به همین دلیل برای بقاء حیاتی باشد.