A meta-analysis indicates reduced predation pressure with increasing urbanization

شهرنشینی یکی از مهمترین روندهای جهانی است که سبب کاهش و تغییر زیستگاه می شود که به نوبه خود سبب کاهش تنوع ساختاری و کارکردی در محیط های شهری شده است. پیشروی یکی از مهمترین توابع اکولوژیکی به دلیل اثرات اجتماعیشان است. با توجه به مطالعات قبلی، اثرات شهرنشینی بر میزان شکارچیان ناسازگار است. گونه های شکارچیان آسیب پذیر هستند به تغییرات زیستگاه و از دست دادن ناشی از شهرنشینی، بنابراین ما فرض کردیم که میزان شکار در طول شیب روستایی-شهری کاهش می یابد. برای روشن شدن تأثیر شهرنشینی بر شکار، ما با استفاده از داده های منتشر شده از 25 مطالعه، یک متاآنالیز در مورد میزان شکار در مناطق روستایی و مناطق شهری انجام دادیم. نرخ بهره بر روی مالیاتهای غیر از پرندگان به دلیل کمترین ارزیابی، مانع ارزیابی کلی شده است. میزان شکار در پرندگان در روستا نسبت به زیستگاه های شهری بیشتر بود.